اگر شمس و مولانا نبودند، دنیا چیزی کم داشت
شب مولانا با تقدیر از چهره‌هایی همچون دکتر محمدعلی موحد، بهاءالدین خرمشاهی، عباس کیارستمی، پری صابری، سالار عقیلی، محمد بردبار و علی دهباشی برگزار شد.
به گزارش «ایسنا» در آغاز این برنامه علی دهباشی مدیرمسوول مجله «بخارا» ابراز خرسندی کرد که همزمان با هفتصد‌وچهلمین سالگرد خاموشی مولانا برنامه‌هایی در تهران و قونیه برگزار می‌شود. سپس محمود دولت‌آبادی، نویسنده پیشکسوت، با خواندن غزلی از مولانا با سرآغاز «وه چه بیرنگ بی‌نشان که منم/ کی ببینی مرا چنان که منم/ گفتی اسرار در میان آور/ کو میان اندر این میان که منم...» برنامه را ادامه داد.
خالق رمان «کلنل» یادآور شد: در جوانی خیلی عاشقانه غزلیات مولانا را می‌خواندم. در کوچه‌های خلوت تهران بفهمی نفهمی، چرخی هم می‌زدم. دیشب در محضر دوستان گفتم اگر بعضی از آدم‌ها در این دنیا نبودند، ‌این دنیا چیزی کم داشت و شمس و مولانا این دو شخصیت، این دو منش گم و پیدا، حاضر و غایب جزو برجسته‌ترین آدم‌هایی هستند که اگر نبودند حتما این دنیا چیزی کم داشت.
دولت‌آبادی با اشاره به تلاش شمس تبریزی برای گذران زندگی،‌ یادآور شد: یکی از ویژگی‌های شمس زحمتکش بودن او بوده است. او جزو علمایی بوده که از راه زحمت‌کشیدن نانش را درآورده است به همین دلیل احترام ویژه‌ای برای او قائلم.