ایران رونمایی از قراردادهای جدید نفتی را که قرار بود سوم نوامبر طی مراسمی در لندن صورت بگیرد، سه ماه به تعویق انداخت. مهدی حسینی، رئیس کمیته بازنگری در قراردادهای نفتی ایران در گفت‌وگویی با رویترز گفت: ایران کنفرانس لندن برای رونمایی از قراردادهای جدید نفتی را سه ماه به تعویق انداخته تا زمان کافی برای لغو تحریم‌های غرب علیه ایران به‌وجود آید. حسینی در گفت‌و‌گو با «ایسنا» افزود: ما می‌خواهیم تمام شرکت‌های خارجی مشارکت داشته باشند و می‌دانیم که قبل از بیست‌و‌چهارم نوامبر این امر برای آنها دشوار خواهد بود. مراسم رونمایی از مدل جدید قراردادهای نفتی ایران در لندن پیش‌تر قرار بود سوم نوامبر (۱۲ آبان) برگزار شود، اما با این تاخیر سه ماهه به اواخر فوریه ۲۰۱۵ میلادی (اوایل اسفند) موکول شده است. وی ابراز امیدواری کرد که ایران در‌خصوص برنامه هسته‌ای تا ضرب‌الاجل ۲۴ نوامبر(سوم آذر) به یک توافق جامع با قدرت‌های جهانی دست پیدا خواهد کرد. ایران و گروه۱+۵ بیست‌وچهارم نوامبر را به عنوان ضرب‌الاجل حصول توافق فراگیر در زمینه برنامه هسته‌ای تعیین کرده‌اند. حسینی افزود: شرکت‌های آمریکایی به‌دلیل تحریم‌ها بیشترین مشکل را دارند. ما فکر کردیم که بهتر است کنفرانس را به تعویق بیندازیم تا این فرصت را برای آنها و تمام شرکت‌های خارجی برای بازگشت به پروژه‌های نفتی ایران مهیا کنیم. حسینی افزود: قراردادهای جدید نفتی ایران دوره طولانی‌تری نسبت به مدل قراردادهای بیع متقابل دارند. ایران بیش از ۲۰ پروژه جدید را که ترکیبی از اکتشافات و میادین سبز و قهوه‌ای هستند در این قراردادها پیشنهاد خواهد داد. وی از اشاره به نام شرکت‌هایی که ایران تا زمان لغو تحریم‌ها با آنها در حال گفت‌وگو‌ بوده خودداری کرد. حسینی گفت: مدل قراردادهای ما انعطاف کامل دارد و می‌تواند بر‌اساس نوع پروژه تغییر کند. ایران پیش‌تر گفته بود مدل جدید قراردادهای توسعه میادین نفتی برای ایجاد انگیزه بازگشت به ایران در شرکت‌های خارجی است. ایران قصد دارد برای اینکه شرکت‌های نفتی بین‌المللی در تمام مراحل یک پروژه بالادستی از جمله تولید مشارکت داشته باشند، مدل قراردادهای نفتی خود را تغییر دهد و این در حالی است که تحریم‌های بین‌المللی همچنان روی سرمایه‌گذاری خارجی در بخش انرژی ایران تاثیر منفی گذاشته و انتقال فناوری و تخصص لازم برای توسعه ظرفیت میادین نفت و گاز طبیعی ایران و جلوگیری از روند کاهش تولید را محدود می‌کند.