اقتصاد نیوز: بایزید مردوخی اقتصاددان و از کارشناسان باسابقه سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، درمورد احیای سازمان مدیریت گفت: «سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در حد ساختار گذشته ایده‌آل به نظر می‌رسد و نیاز به تغییر آنچنانی ندارد. ساختار اصلی این سازمان ایرادی نداشت و مساله دارای اهمیت تکمیل پست‌ها است که باید در این خصوص مطالعاتی انجام شود و درنهایت به تصمیم نهایی درمورد نوع احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور رسید.» او که سال‌ها تجربه خدمت در سازمان مدیریت را دارد، افزود: «این سازمان برای اینکه بتواند مفید واقع شود، باید مدیریت میانی‌اش در سطح بالا تعریف شود، توانا باشد و تجربه داشته باشد که بتواند بدنه کارشناسی را هدایت کند، تنها در این صورت است که می‌توان سازمان را در انجام ماموریت‌ها موفق ارزیابی کرد.» مردوخی در بخش دیگری با اشاره به تاثیر مدیران میانی سازمان بر جهت‌گیری‌ها اصلی در برنامه‌های سازمان مدیریت گفت: «کارشناسان سازمان مدیریت به دلیل اینکه نهادی فراتر از یک وزارتخانه است، توسط مدیران میانی تربیت می‌شوند و اینکه انتظار داشته باشیم جوانانی که تازه از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند وارد پست‌های این‌چنینی و در این سطح شوند انتظاری غیرعاقلانه است.» او با اشاره به ساختار قدیم سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور گفت: «ساختار قدیم با کارآیی بالا طراحی شده بود و در حالت جدید ساختار سازمان حداکثر با اضافه شدن معاونت توسعه و مدیریت منابع انسانی، می‌تواند احیا شود.»

مردوخی با تاکید بر اینکه مشکل در کشور ما قانون‌مندی است، افزود: «در بسیاری موارد ازجمله محیط‌زیست و موارد این‌چنینی قوانین وجود دارد؛ اما مشکل در قانونمداری و رعایت نکردن قانون است که در بعضی موارد بحران‌آفرین است و در چنین مواردی سازمان مدیریت کاری از دستش برنمی‌آید.» او بااشاره به نحوه انتصاب رئیس سازمان مدیریت گفت: «پست سخنگویی دولت از ریاست سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کاملا جدا است و سازمانی را که تخصصی و فنی است با سخنگوی دولت نمی‌شود اداره کرد. ادغام پست سخنگوی دولت (که سیاسی و مرتبط با روابط‌عمومی است) با ریاست سازمانی که فنی است، از اساس مورد خدشه است و بدون تردید از کارآیی سازمان می‌کاهد.» در همین زمینه محسن رنانی استاد دانشگاه اصفهان گفت: «سازمان مدیریت با ساختار فعلی به کارمان نمی‌آید و باید طرح‌های منطقه‌ای و آمایش سرزمین را جدی گرفت.» او پیش‌تر در یکی از تحلیل‌های خود مخالفتش را از احیای این سازمان با این سبک شتابزده اعلام کرده بود. او ادامه داد: «لازم است که ابتدا سازمان را آسیب‌شناسی کنیم و ببینیم که سازمان چه مشکلی داشت و چرا دولت نهم به این نتیجه رسید که سازمان باید منحل شود.»

تاکید این اقتصاددان بر این است که برنامه‌ریزی را باید منطقه‌ای و آمایش را باید فرامنطقه‌ای دید و آمایش باید در خدمت چنین توسعه‌ای باشد و آمایش را باید از صرف تولید پایگاه اطلاعات کمی به مجموعه‌ای از ترکیب داده‌های کیفی و کمی تبدیل کرد. او معتقد است: «معضلی که الان با آن روبه‌رو هستیم این است که مطالعات آمایشی استان‌ها به تیم‌های مختلفی داده شده که با روش‌های متفاوتی داده‌ها را جمع‌آوری کرده‌اند و داده‌های آمایشی استان‌ها با یکدیگر قابل مقایسه نیستند و حتی برای رتبه‌بندی استان‌ها قابل استفاده نیستند، چون روش جمع‌آوری اطلاعات آنها یکسان نیستند. بنابراین برای احیای سازمان مدیریت نخست باید درمورد موضوعات جدی متعددی، فکر کنیم.»