جنجال تاکسی‌یاب Uber در حمله به منتقدان

دنیای اقتصاد: شرکت Uber به‏رغم موفقیت‏هایش در تجارت و نمایانگر استارت‌آپی فوق‏العاده موفق، طی ماه‏های اخیر روابط تیره‏ای با خبرنگاران و رسانه‏ها داشته است. حالا اظهار نظر یک مقام ارشد Uber (شرکتی که با اپلیکیشن تاکسی‌یاب خود بسیار مشهور شده) درباره استخدام تیمی برای یافتن اطلاعات خبرنگاران منتقد این شرکت و افشای جزئیات شخصی زندگی آنان - به خصوص خبرنگاران زن - جنجال بزرگی به راه انداخته است. امیل میشل مدیر بخش تجارت Uber که این سخنان به او منتسب شده حالا گفته است که تصور می‏کرده آن جلسه Off the Record (غیررسمی و غیرقابل انتشار) بوده و خود Uber هم در بیانیه‏ای گفته است که او - امیل میشل - بابت این صحبت‏ها عذرخواهی کرده ضمن اینکه آن صحبت‏ها بیان‌‌کننده دیدگاه خود شرکت اوبر هم نیست.

شرکت Uber به‏رغم موفقیت‏هایش در تجارت طی ماه‏های اخیر روابط تیره‏ای با خبرنگاران و رسانه‏ها داشته و این بحث‏ها احتمالا به دنبال آن مطرح شده که این شرکت تلاش کرده راهی برای گریز از این موقعیت بحرانی با رسانه‏ها پیدا کند.

امیل میشل مدیر بخش تجارت Uber که از حدود دو سال قبل به این شرکت پیوسته ایده خود را در یک میهمانی شام در Waverly Inn در منهتن نیویورک مطرح کرد؛ جایی که در آن

اد نورتون بازیگر و آریانا هافینگتون (ناشر) هم حضور داشتند. میزبان آن جلسه یان آزبورن مشاور سابق دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس و مشاور فعلی شرکت Uber بود.

در این جلسه تراویس کالانیک مدیرعامل Uber و چند روزنامه‏نگار از جمله نویسنده Buzzfeed هم حضور داشت که به دعوت یک خبرنگار دیگر به نام مایکل وولف به این جلسه آمده بود. وولف بعدا گفت چون جلسه Off the Record بوده نمی‏تواند در این مورد صحبت کند اما BuzzFeed که گزارشی از این میهمانی تهیه کرده، گفته است هیچ مقامی از Uber به آنها نگفته که محتوای این جلسه غیر قابل انتشار است.

به نوشته BuzzFeed امیل میشل شخصی است که مدیرعامل اوبر هنگام پیوستنش او را یکی از موثرترین افراد در سیلیکون ولی توصیف کرده بود. فردی که با فیگور کاریزماتیک از Klout به Uber پیوست و گفته می‏شود مشاور وزارت دفاع هم هست.

در جریان این شام میشل به این موضوع اشاره کرد که باید یک میلیون دلار برای استخدام چهار محقق (جمع‏آوری‌‌کننده اطلاعات) و چهار روزنامه‏نگار (طرفدار Uber) صرف کنیم و به این ترتیب این تیم می‏تواند به Uber در مبارزه با مطبوعات منتقد کمک کند. به خصوص که آنها می‏توانند زندگی شخصی روزنامه‏نگاران منتقد را جست و جو کنند و چیزی را که خودشان برای همه تجویز می‏کنند مزه کنند.

امیل میشل در صحبت‏های خود به خصوص روی یک خبرنگار تمرکز کرد. سارا لیسی

(Sara Lacy) نویسنده سایت PandoDaily که در سیلیکون ولی منتشر می‏شود و گاهی اوقات لحن تند و گزنده آن باعث سروصداهای زیادی در مورد شرکت‌های سیلیکون ولی شده است. سارا لیسی اخیرا Uber را به تنفر از زنان متهم کرده بود. او نوشت که بعد از خواندن گزارشی در BuzzFeed اپلیکیشن Uber را از روی گوشی خود حذف کرده است.

میشل در جلسه شام گفت که سارا لیسی بیشتر از سوی رانندگان تاکسی‏های معمولی مورد تعرض قرار گرفته تا رانندگان Uber و حالا اگر زنانی که او را دنبال می‏کردند و Uber را حذف ‏کرده‏اند باز هم مورد تعرض جنسی قرار بگیرند، باید مسوولیتش را او برعهده بگیرد.

او سپس گفته که این تیم تحقیقی می‌تواند هر چیز به‌خصوصی را از زندگی سارا لیسی بیرون بکشد.

به دنبال اطلاع Uber از قصد BuzzFeed در انتشار این مطلب در آنها بلافاصله موضع‌گیری کردند. نایری هورداجیان سخنگوی زن شرکت اعلام کرد که اوبر هیچ روزنامه‏نگاری را استخدام نکرده و قصد چنین کاری هم ندارد. او همچنین گفت که Uber به هیچ وجه، قصد ورود به زندگی سارا لیسی را هم ندارد و فکر هم نمی‏کند که او مسوول زنانی است که مورد تعرض جنسی قرار می‏گیرند. سارا لیسی هم در پاسخ به درخواست BuzzFeed گفته است که نظرات خود را در این مورد در مقاله‏ای که بعدا منتشر می‏کند خواهد داد.

اما امیل میشل در بیانیه‏ای گفت که آنچه به من در آن شام نسبت داده شده یک بحث غیررسمی درباره تعصبات در پوشش رسانه‏ای و در جهت خنثی کردن دیدگاه‏های من درباره شرکتی بود که به کار در آن افتخار می‌کنم و آن صحبت‌ها هیچ ارتباطی با دیدگاه‏های شرکت ندارد.

سخنگوی Uber درعین‌حال گفته جمع‏آوری اطلاعات شخصی افراد و روزنامه‏نگاران خلاف مقررات و خط مشی این شرکت است.

BuzzFeed در انتهای مقاله خود نوشته است که در جلسه شام به میشل گفته شد که این کار (جمع‌آوری اطلاعات منتقدان و حمله به آنان) برای Uber بسیار بد خواهد شد ولی او گفته بود: هیچ کس این را نخواهد نفهمید.

Uber چه می‏کند؟

ایده اوبر از گرفتن تاکسی توسط موبایل آمده است. این اپلیکیشن ساده یک تجارت چند میلیون دلاری بزرگ را برای صاحبانش به همراه آورد و حتی باعث شد که بسیاری از شرکت‌های نوپای دیگر هم به سمت آن جذب شوند. هر فردی که اپلیکیشن Uber را دانلود می‏کند می‏تواند محل خود و تاکسی‏های اطراف را مشخص کند و سپس با ترسیم مسیر خود از زمان رسیدن تاکسی و نوع آن و حتی مشخصات راننده هم مطلع شود. به‌نوعی مسافر می‏تواند تاکسی را که برای بردن او در حال حرکت است، روی نقشه ببیند. مسافر همچنین می‏تواند انواع مختلفی از تاکسی‏ها و تعرفه‏ها را مشاهده و انتخاب کند؛ اما حتی هنگام پیاده شدن هم هیچ پولی بین مسافر و راننده تاکسی رد و بدل نمی‏شود. این شرکت کاری که انجام داده به این شکل است که هر مسافر کارت اعتباری خود را در این اپلیکیشن تعریف می‏کند و سپس هزینه سفر بلافاصله پس از پایان سفر از حساب او کسر می‏شود.

آنچه Uber انجام داده تنها طی دو سال گذشته، موجی از توجه و از سوی دیگر مخالفت‌ها را هم به دنبال داشته است. از طرفی مسافرانی را که از انحصار یا کمبود تاکسی‏ در شهرها گلایه داشته‏اند از وابستگی به تاکسی‏های رسمی رهایی داده و باعث شده حتی تعرفه تاکسی‏ها در بسیاری از شهرهایی که Uber در آن شروع به فعالیت کرده کاهش یابد. از سوی دیگر اما اتحادیه تاکسیرانان و مقامات شهری در برخی شهرهای جهان هم نسبت به این مدل کسب و کار اعتراض کنند. نتیجه این اعتراضات در برخی نقاط به توقف فعالیت Uber در آنها منتهی شده؛ اما واقعیت این است که سرعت رشد تجارت و نفوذ َ َUber آنقدر بالا بوده که اساسا موج مخالفت‏ها و جلوگیری از فعالیت‌ها چندان هراسی در صاحبان Uber ایجاد نکند. با این حال مشکلاتی که Uber طی این مدت فعالیت با آن برخورده کم نیست. از سوار شدن یک بیمار مبتلا به ابولا گرفته تا همین رسوایی اخیر درمورد رسانه‏ها که حتی به کنگره آمریکا هم کشیده شده است. این حالا بزرگ‌ترین تهدید برای آینده این استارت‌آپ

موفق است.