دیوار جوان‌گریزی را از اتاق برمی‌داریم

کاوه زرگران دبیرکل کانون صنایع غذایی ایران بر کسی پوشیده نیست که در دنیای امروز، استفاده بهینه از منابع و سرمایه‌ها مزیت رقابتی کشورها در کارزار بین‌المللی است. نیروی جوان هر کشور به‌عنوان منبع یگانه و سرمایه ملی از اصلی‌ترین برگ‌های برنده در رقابت جهانی است که اگر نبود، کشورهای توسعه‌یافته در جذب و به‌کارگیری جوانان کشورهای در حال توسعه بهترین شرایط را فراهم نکرده و هزینه نمی‌کردند. شور و هیجان که ویژگی ذاتی دوران جوانی است، عدم اکتفا به وضع موجود و تلاش برای بهبود مستمر سبب شده که جوان‌گرایی نماد بی‌چون و چرای پویایی یک سیستم و از فاکتورهای اصلی در تداوم و استمرار امور باشد.

تاریخ ایران سرشار از درخشش نیروهای جوان است. فرماندهان و رزمندگان جوان دوران جنگ تحمیلی که ایستادگی در برابر قدرت‌ها را مشق کردند، مثال‌هایی جاودانه از توانمندی نسل جوان ایرانی است.

امروز هیچ‌کس نمی‌تواند منکر توانمندی علمی و عملی جوانان ایرانی باشد. فتوحات ملی و بین‌المللی در عرصه‌های علمی، فرهنگی و ورزشی گویای این مهم است. در عرصه اقتصاد نیز حضور کارآفرینان جوان، خوشفکر و مدّبر، پتانسیل بالقوه‌ای را پدید آورده است که جوانان نه تنها در قالب استارت آپ‌ها و بنگاه‌های کوچک و متوسط که حتی در بنگاه‌های بزرگ کشور نیز در سطوح عالی اجرایی و مدیریتی حضور دارند. با این حال درسطح کلان، رویکرد جوانگرایی نه به‌عنوان یک اصل که در بهترین حالت در حاشیه بر سر زبان‌ها است.

نمونه غریب آن اتاق‌های بازرگانی است. ارتباط جوانان با پارلمان بخش‌خصوصی در حداقل ممکن است و در بسیاری از موارد، ارتباط فعالان اقتصادی موفق و جوان با اتاق‌های بازرگانی تنها به پرداخت یک در هزار و تمدید کارت بدون دریافت هر گونه خدماتی محدود گشته است. در حالی که اتاق جوانان یکی از ارکان اصلی اتاق‌های بازرگانی در اغلب کشورهای دنیا است، اما ساختار اتاق‌های کشورمان از این نعمت و سرمایه حتی در سطح یک کارگروه نیز محروم است. متاسفانه یکی از تفکرات مخربی که تهدیدی برای بالفعل شدن توانمندی جوانان محسوب می‌شود، اعتقادات بسیاری از مدیران اقتصادی و رجالی است که در دوران جوانی، خود لایق مدیریت سازمان‌ها و ارگان‌های بزرگ شناخته شده‌اند، اما امروز از مخالفان اصلی حضور جوانان و طرفدار تداوم فعالیت انحصاری «عصا به دستان» هستند.

اکنون فرصت آن رسیده که فعالان اقتصادی جوان که نزدیک به ٣۰ درصد اعضای اتاق را تشکیل می‌دهند با حضور پر شور خود در انتخابات دوره هشتم دیوارهای ساخته شده ناشی از ترس یا عدم اطمینان به جوانان را از اطراف اتاق بردارند و اتاق فردا را به بستر پرورش و تقویت استعدادهای جوان تبدیل کنند.

اتاق فردا باید اتاقی باشد که در آن با ارائه راهکارهای عملی، از یکسو حضور جوانان مستعد و خوش سابقه ولی کمتر شناخته شده را در فرصت‌ها و مناسبت‌های اقتصادی اتاق فراهم کند. از سوی دیگر بر حسب وظایف ذاتی‌اش نسبت به انجام مشاوره و آموزش‌های گوناگون در زمینه‌های مختلف اقتصادی برای اعضای جوانی که تازه وارد فضای کسب‌وکار می‌شوند اقدام کند.

این مهم است که دریابیم جهاد اقتصادی، نیازمند بالفعل شدن پتانسیل‌های موجود و استفاده بهینه از سرمایه‌های ملی و سرمایه‌سازی و سرمایه‌گذاری انسانی برای اتاق‌های فردا است. اتاق «فردا» باید اتاقی باشد که کارآفرینان جوان را نه در نقش پیاده نظام که به‌عنوان رهبران فردای اقتصاد کشور به رسمیت بشناسد و برای پرورش و مهارت‌مندی آنها برنامه داشته باشد.