رقابت تنگاتنگ سوسیالیست‌ها و لیبرال‌ها

گروه جهان: انتخابات پارلمانی بریتانیا در هفتم ماه مه (پنج‌شنبه) یک انتخابات تاریخی خواهد بود. تاریخی از این جهت که تاکنون براساس نظرسنجی‌های صورت گرفته، یک انتخابات به شدت گیج‌کننده و همچنین غیرقابل پیش‌بینی شده است. در انتخابات‌ پیشین، کمتر می‌شد که برنده نهایی از پیش مشخص نبوده باشد، اما این دوره به راستی این قاعده شکسته شده است و کارشناسان می‌گویند که تا پایان شمارش آرا نمی‌توان پیروز نهایی را حدس زد. روز پنج‌شنبه روزی حیاتی برای دیوید کامرون است. اینکه او می‌تواند حزب خود را پیروز انتخابات کند یا نه، موضوعی است که نمی‌توان براساس نظرسنجی‌ها پیش‌بینی کرد. به نوشته روزنامه هرالد تریبون، در انتخابات اخیر موضوعاتی مانند تغییر جمعیت، نگرانی‌های اقتصادی، رسانه‌های آنلاین، تفاوت‌های کلی و احزاب کوچک‌تر و نحوه ائتلاف آنها با احزاب بزرگ‌تر جزو مواردی هستند که بر پیچیده شدن موضوع انتخابات پارلمانی بریتانیا می‌افزاید، درحالی‌که تا پیش از این احزاب ضدمهاجرتی با حزب محافظه‌کار ائتلاف می‌کردند، هم‌اینک گفته می‌شود که این احزاب از منتقدان حزب «توری» (محافظه‌کاران) شده‌ است. در چند سال اخیر، روند مهاجرپذیری بریتانیا افزایش قابل توجهی داشته و همین موضوع موجب انتقاد احزاب ضدمهاجرتی از «توری‌ها» شده است. افزون بر این، براساس آخرین نظرسنجی‌های صورت گرفته، رقم بزرگی از مردم این کشور یا هنوز تصمیم نگرفته‌اند به چه حزبی رای بدهند، یا اینکه هنوز میلی به شرکت در انتخابات پیدا نکرده‌اند. گفته می‌شود که ۴۰ درصد بریتانیایی‌ها در شمول این دایره قرار گرفته‌اند. بنا بر آمارهای منتشر شده از سوی موسسه «ComRes»، هر دو حزب کار، به رهبری اد میلیبند (چپ‌ها) و توری، به رهبری دیوید کامرون (محافظه‌کاران) انتظار دارند که هر کدام تنها بتوانند حدود ۳۵ درصد آرا را به حزب خود اختصاص دهند. در نظرسنجی‌های صورت گرفته هم این موضوع ثابت شده است و این دو حزب بسیار نزدیک به هم در حال پیشروی هستند. مجلس عوام بریتانیا ۶۵۰ صندلی دارد و اگر پیش‌بینی‌های هر دو حزب درست از کار درآید، نمی‌توانند اکثریت پارلمان را به دست گیرند. هر حزبی که بتواند در این انتخابات ۳۰۰ کرسی یا بیشتر از آن را کسب کند، اکثریت مجلس را به دست خواهد گرفت. امری که بنابر نظرسنجی‌ها بعید به نظر می‌رسد که به واقعیت بپیوندد و از هم‌اکنون بحث ائتلاف با احزاب کوچک‌تر بین دو حزب عمده بریتانیا مطرح شده است. روزنامه یو‌اس‌ای تودی نیز نوشت که انتخابات این دوره بسیار پیچیده شده است. این روزنامه انتخابات این دوره را با «پازل جورچین» مقایسه کرده است و می‌نویسد که دو حزب عمده برای اینکه بتوانند پیروز انتخابات شوند باید با احزاب کوچک‌تر هماهنگ شوند. در نظرسنجی‌های انجام‌شده پیداست هیچ‌کدام از این دو حزب توانایی به دست گرفتن اکثریت مجلس عوام انگلیس را نخواهند داشت، مگر اینکه بتوانند با احزاب کوچک‌تر ائتلاف کنند. در دوره پیشین انتخابات مجلس عوام انگلیس، حزب محافظه‌کار با کسب ۳۰۶ کرسی توانست اکثریت مجلس را به دست گیرد. پس از این حزب نیز حزب کار ۲۵۸ و حزب دموکرات‌های میانه‌رو توانستند ۵۷ کرسی کسب کنند. در انگلیس کمتر پیش آمده که دولت‌های ائتلافی پا بگیرد. آخرین‌باری که در انگلیس یک دولت ائتلافی میان محافظه‌کاران و حزب کارگر روی کار آمد، مربوط به جنگ جهانی دوم است که وینستون چرچیل توانسته بود، توری‌ها و اعضای حزب کار را در یک کابینه جای دهد. گراهام کاکس، افسر بازنشسته پلیس که هم‌اینک از سوی توری‌ها در انتخابات مجلس عوام شرکت کرده است، می‌گوید: برای اینکه محافظه‌کاران بتوانند پیروز نهایی این انتخابات باشند باید ۳۲۶ کرسی پارلمان را به دست آورند. این مقدار از کسب کرسی‌ها توسط هر حزبی کار باقی احزاب را یکسره خواهد کرد. او در گفت‌وگو با روزنامه یواس‌ای تودی می‌گوید که امیدوار است ائتلاف دوباره توری‌ها با دموکرات‌های میانه‌رو کارساز شود و بتوانند اکثریت پارلمان را به دست گیرند. در مقابل حزب کار اگر نتواند اکثریت پارلمان را به دست گیرد، این حزب ناچار خواهد شد با حزب «SNP» که یک حزب چپ تندرو از اسکاتلند است ائتلاف کند. این حزب، سومین حزب بزرگ بریتانیا به حساب می‌آید.