راندچهارم مزایده سرخابی‌ها

رضا خدادادی دبیر گروه ورزش واگذاری سرخابی‌ها عملا به راند چهارم کشیده شد؛ مزایده‌ای که قرار است روز 29 اردیبهشت و چند روز بعد از دربی تهران برگزار شود. رئیس سازمان خصوصی‌سازی از به نتیجه رسیدن این مزایده بسیار خوش‌بین است: «قانون، محدودیتی برای تعداد مزایده‌ها نگذاشته است. می‌خواهیم هیچ اثری از مزایده روی دربی نباشد. 25 اردیبهشت دربی و 4 روز بعد مزایده برگزار می‌شود. با توجه به اینکه طلسم شرکت در مزایده‌ها در مزایده سوم شکست، بعید می‌دانم مزایده چهارم برنده‌ای نداشته باشد. چند شرکت سپرده‌شان را نزد ما نگه داشتند و همچنین تقاضاهای جدیدی هم می‌آید.» اما حقیقتا می‌توان مثل رئیس سازمان خصوصی‌سازی به این مزایده هم امیدوار بود؟ باور بسیاری از اهالی اقتصاد که شرایط ویژه این دو باشگاه را رصد می‌کنند براین است که اگر این مزایده‌ها برنده هم داشته باشد و واگذاری انجام شود بازهم آینده این دوباشگاه تضمین شده نیست. درواقع تا زمانی‌که شرایط برای درآمدزایی این دوباشگاه فراهم نشود و نتوان از برند آنها به پول رسید. این خطر همیشه این دوباشگاه را تهدید می‌کند که مالکان جدید روزی سرخورده ازمشکلات و هزینه‌های سرسام آور عطای ماندن را به لقای آن ببخشند و قید تیم داری را بزنند. فرمول نجات ساده است و اقتصاددانان برآن تایید و تاکید دارند و آن هم «آزادسازی برند»قبل از خصوصی‌سازی است؛ به این معنی که راه‌های عرفی و منطقی که درهمه جای دنیا برای درآمدزایی وجود دارد، در ایران هم به رسمیت شناخته شود. مالک برند بتواند درفروختن و نفروختن حق پخش بازی‌اش به تلویزیون اختیارداشته باشد و پول تبلیغات هم بی واسطه به جیبش برود. در یک جمله لازم است که به جای دادن ماهی به آنها شرایط ماهیگیری برایشان فراهم شود