گروه‌گردشگری:‌طبق اعلام سازمان جهانی جهانگردی، در سال ۲۰۱۳ یک میلیون و ۷۷۹ هزار و ۶۳۸ گردشگر از اروپا به ایران سفر کردند که سهم آنها از بازار گردشگری ورودی ایران ۳۲/ ۳۷ درصد بود. به گزارش «ایسنا»، اروپا و به‌ویژه کشورهای اروپای غربی، از جمله کشورهایی محسوب می‌‌شوند که در گذشته سهم زیادی از گردشگران ورودی به ایران را به خود اختصاص می‌دادند، اما با تغییر اوضاع سیاسی جهان و اعمال تحریم‌‌های بیشتر، این نسبت تا حد زیادی به هم خورده است.

آمارهای سازمان جهانی جهانگردی نشان می‌‌دهد، تعداد گردشگرانی که از اروپا در فاصله سال‌‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ به ایران سفر کردند، متاثر از تحولات سیاسی و روابط دیپلماتیک کشورها، با اوج و فرود زیادی همراه بوده است. این در حالی است‌که در دو سال اخیر اروپایی‌‌ها تمایل بیشتری برای سفر به ایران نشان داده‌‌اند و گزارش‌‌های مجامع گردشگری مؤید آن است، اما برای کسب سهم بیشتر از این بازار که می‌تواند درآمدزایی قابل توجهی برای صنعت گردشگری ایران داشته باشد، راهی طولانی در پیش است؛ چرا که اکنون بسیاری از دولت‌‌ها منتظر تعیین تکلیف تفاهم‌نامه هسته‌‌ای ایران هستند تا در خطوط قرمز خود بازنگری کنند.

براساس تقسیم‌‌بندی سازمان جهانی جهانگردی، قاره اروپا شامل پنج منطقه و ۴۱ کشور می‌‌شود؛ از این میان، منطقه اروپای شرقی و مرکزی که کشورهایی چون ارمنستان، آذربایجان، بلغارستان، جمهوری چک، گرجستان، مجارستان، قزاقستان، قرقیزستان، لیتوانی، لهستان، رومانی، روسیه، تاجیکستان، ترکمنستان، اوکراین و ازبکستان را شامل می‌‌شود، جمعا بیشترین تعداد گردشگر را در بین سایر کشورهای اروپایی به ایران فرستاده‌اند. البته باید گفت که این سهم بیش از دیگر کشورها، مرهون مسافران آذربایجانی است.

بر همین اساس، در سال ۲۰۱۳ یک میلیون و ۳۰۳ هزار و ۶۸۷ گردشگر از اروپای شرقی و مرکزی به ایران سفر کردند که یک میلیون و ۷۷ هزار و ۷۱۳ نفر از آنها آذربایجانی‌هایی بودند و بیشتر برای درمان ارزان‌تر، ایران را به عنوان مقصد سفر خود برگزیدند.اما در میان کشورهای غرب اروپا، آلمان یکی از مهم‌ترین کشورهایی است که گردشگران آن براساس گزارش سازمان جهانی جهانگردی در سال ۲۰۱۱ بیشترین میزان هزینه‌‌کرد را در سفرهای خارجی داشته‌اند و برای دنیا ۸۴ میلیارد دلار آورده اقتصادی داشته‌اند؛ گردشگرانی که فقط ۴۵/ ۰ درصد از سهم بازار گردشگری ورودی به ایران را در سال ۲۰۱۳ به خود اختصاص داده‌اند.

ایران در دهه ۷۰ شمسی و همچنین پیش از انقلاب بیشترین گردشگرانش را از کشور آلمان داشت و البته همین حالا نیز سهم آلمان از بازار گردشگری ورودی ایران در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی به جز آذربایجان، ترکیه و ترکمنستان، با حدود ۲۱ هزار و ۲۴۲ گردشگر در سال ۲۰۱۳ بیشتر است؛ اگرچه چندان چشمگیر نیست.

انگلیس که یکی دیگر از بازارهای سنتی گردشگری ایران به شمار می‌‌آید، در چند سال اخیر تعاملات گردشگری‌‌اش با ایران، به شدت تحت تاثیر تنش‌‌های سیاسی و روابط دیپلماتیک قرار گرفته است و با وجود اینکه در رتبه‌‌بندی سازمان جهانی جهانگردی در بین گردشگرانی که بیشترین میزان هزینه‌‌کرد را در سفرهای خارجی دارند، در رده‌های بالا ایستاده‌اند و بعد از چینی‌‌ها در رتبه چهارم قرار گرفته‌‌اند، تنها ۱۱/ ۰ درصد از سهم بازار گردشگری ورودی به ایران را به خود اختصاص داده‌‌اند.

آمار نشان می‌دهد، در سال ۲۰۱۳ پنج هزار و ۴۴۹ گردشگر انگلیسی به ایران سفر کردند. این درحالی است که تعداد گردشگران انگلیسی در سال قبل‌تر از آن یعنی ۲۰۱۲ و یک سال پس از تعطیل شدن سفارتخانه‌های ایران و انگلیس در دو کشور، از این هم کمتر بوده است. آن سال سه هزار و ۸۴۲ گردشگر از این کشور به ایران سفر کردند، درحالی‌که در سال ۲۰۱۱، ۶ هزار و ۵۵۱ گردشگر از انگلیس به ایران آمده بودند.

اما فرانسه که به واسطه تعاملات باستان‌‌شناسی که از گذشته با ایران داشته، کشور مهم دیگری از لحاظ فرستادن گردشگر محسوب می‌‌شود، اکنون به شدت تحت تاثیر تنش‌‌های سیاسی قرار گرفته است. دولت فرانسه مانند سایر کشورهای اروپایی به اتباعش درباره سفر به ایران هشدار جدی داده و گردشگران این کشور در چند سال اخیر چنان محتاط عمل کرده‌‌اند که با کوچک‌ترین چالش در هر گوشه از دنیا درباره سفر به ایران تجدید نظر می‌کنند هرچند در یکی دو سال اخیر با تلطیف فضای سیاسی، اوضاع این بازار کمی تغییر کرده و با روند مثبتی همراه شده است.

به این ترتیب، در سال ۲۰۱۳، ۷هزار و ۲۷۱ گردشگر فرانسوی به ایران سفر کردند که سهم این کشور در بین اروپایی‌‌ها از بازار گردشگری ورودی ایران ۱۵/ ۰ درصد بوده است.

به‌گزارش «دنیای اقتصاد» بازارهای سنتی گردشگری ایران طبق اظهارات مجریان تور و گزارش‌های سازمان جهانی جهانگردی با آنکه در بین کشورهای صادرکننده گردشگر بیشترین میزان هزینه‌‌کرد را داشته‌‌اند، متاسفانه در چند سال اخیر به واسطه شرایط سیاسی، جایگاه برتر خود را در برنامه‌‌ریزی‌‌ها و اسناد بالادستی از دست داده‌‌اند و اولویت بخشی به آنها پس از کشورهای اسلامی، همسایه و آسیای شرقی قرار گرفته است؛ گرچه به تازگی مرتضی رحمانی موحد در پاسخ به علل حضور کمرنگ ایران در نمایشگاهATM دبی گفته بود که باید زمینه ورود گردشگران اروپایی را به ایران فراهم کرد و نه گردشگران عرب را؛ چرا که ایران بازار گردشگری خود را از کشورهای حوزه خاورمیانه دارد. فارغ از هرگونه نقد و نظری در باب مخاطرات چنین دیدگاه‌ها و سیاست‌های یکسونگرانه، این اظهار نظر شاید مقدمه‌ای باشد برای درک ضرورت احیای بازارهای سنتی اروپایی در مقوله گردشگری.