گروه ورزش: بعد از کش و قوس‌های بسیار و لغو چندین و چند مزایده، دو تیم بزرگ پایتخت روی دست وزارت ورزش ماندند و در اظهارنظری عجیب توسط رئیس سازمان خصوصی‌سازی اعلام شد در روند واگذاری این دو باشگاه «تنفس» اعلام شده است. بلافاصله بعد از توقف واگذاری به شیوه مزایده موجی از انتقادات درخصوص نحوه برخورد با این دو باشگاه به وجود آمد و نسخه‌های جدیدی برای نجات این دو تیم مطرح شد. تربیت بدنی استان تهران اعلام کرد اگر این دو باشگاه به آنها واگذار شود مشکلی برای اداره آن نخواهند داشت و می‌توانند از منابع استان آن را اداره کنند.
پس از آن خبر آمدکه خادم معاون پرسروصدای وزیر که انتخاب‌هایش درفصل گذشته خصوصا «سیاسی» مدیرعامل باشگاه پرسپولیس با انتقادات زیادی مواجه شد، از سمت خود درحوزه این دو باشگاه استعفا داده تا سجادی دیگر معاون وزیر این مسوولیت را برعهده بگیرد. از طرف دیگر فرمول دیگری هم به‌صورت همزمان برای اداره این دو باشگاه مطرح شده است و آن «اجاره» آنها است. پرچمدار دفاع از این ایده علی فتح‌الله‌زاده مدیرعامل سابق باشگاه استقلال است. کسی که شرایط ویژه این دو باشگاه را کاملا می‌شناسد. او معتقد است با این فرمول هم دولت افراد اهل و توانا را پیدا می‌کند، هم نظارت خود را روی این دو باشگاه
از دست نخواهد داد.
به بهانه آشنایی با این روش خاص، خبرنگار «دنیای اقتصاد» مستقیما سراغ خود او رفت تا آن را شرح داده و باز کند. فتح‌الله‌زاده اطمینان می‌دهد که پیشنهاد او پشتوانه قانونی هم دارد. او می‌گوید: «در اصل 44 قانون اساسی در مورد خصوصی‌سازی فقط نیامده که واگذاری صد در صد انجام شود، آنجا قانون‌گذار تعریف کرده که شما می‌توانید بعضی از شرکت‌ها را هم به شکل «پیمان مدیریت»
واگذار کنید. این دو باشگاه شرایط خاص دارند و من پیشنهاد می‌دهم که آنها را در همین قالب در دوره‌های سه و پنج ساله به افراد خاص تحت همین قانون واگذار کنیم. دولت بگوید این باشگاه در اختیار شما و ما هم حتی یک ریال از هزینه‌های آن را پرداخت نمی‌کنیم. یعنی هرکس جلو می‌آید باید صفر تا صد هزینه‌های باشگاه را بدهد. تازه دولت می‌تواند شرط بگذارد که غیر از این هزینه‌ها به کسی باشگاه را اجاره می‌دهد که سالانه بتواند بخشی از بدهی‌های گذشته را هم بدهد مثلا سالی 5 یا 6 میلیارد تومان.»
این به معنی واگذاری نیست ولی فتح‌الله‌زاده معتقد است کسی که توانسته 5سال باشگاه را اداره کند توانسته اهلیت خود را به اثبات برساند و آن وقت می‌توان بخشی از سهام را به نام او کرد: «دولت می‌تواند او را در این بازه زمانی بسنجد و اگر خوب باشگاه را اداره کرد 20 درصد سهام را به او بدهد، 20 درصد را به هواداران به‌صورت سهام عام و 50 -60درصد باقیمانده را هم مجدد خودش در اختیار داشته باشد. دولت کماکان برند را در اختیار دارد اما برای آن هزینه نمی‌کند بعد از آن پنج سال دیگر قرارداد را تمدید می‌کنند.
بعد از 10 سال می‌توان بازهم 20 درصد دیگر را به او داد و پس از 13یا14 سال سهام او را که امتحان پس داده به 70 درصد رساند و بقیه را هم به هواداران داد. آن وقت ما باشگاه را به کسی داده‌ایم که مورد اطمینان است و البته هواداران باشگاه هم با او سهیم هستند.»
فتح‌الله‌زاده معتقد است در این روش نگرانی برای اهلیت افراد هم کمتر خواهد بود: «اگر بعد از 5 سال اول این فرد نتوانست باشگاه را اداره کند شما بدون اینکه سهام به نامش کرده باشید قراردادتان تمام می‌شود و آن را پس می‌گیرید. اما در شکل مزایده شما اگر 300میلیارد پول بگیرید باشگاه را داده‌اید و دیگر نمی‌توانید درمورد سرنوشت آن تصمیم بگیرید و اگر فرد خریدار نتوانست آن را اداره کند کاری از دست دولت برنمی‌آید که این بسیار خطرناک است.»
اما وقتی آزادسازی برند اتفاق نیفتاده و این دو باشگاه درآمدی ندارند چه کسی با این شرایط آنها را اجاره می‌کند؟ «ببینید اگر آن اتفاق بیفتد که این دو باشگاه به درآمدزایی می‌رسند و اصلا مشکلی نیست کسی که می‌آید برای اجاره باید پنج سال هزینه کند آن وقت او در اولویت واگذاری قرار می‌گیرد و پولی هم که درپنج سال هزینه کرده از رقم کل باشگاه کم می‌شود. در آن زمان شما مطمئن باشید بالاخره زمینه درآمدزایی هم فراهم شده. تلویزیون بالاخره مجاب می‌شود حق فوتبال را پرداخت کند و اگرهم نکرد آنقدر تکنولوژی پیشرفت می‌کند که شما می‌توانید بازی‌تان را به تلویزیون ندهید اما همه روی سیستم‌های خود آن را ببینند. آن وقت باشگاه‌ها به درآمد واقعی خود می‌رسند.»