گروه ورزش: این روزها هواداران پرسپولیس از نوع مدیریت این تیم شاکی هستند و در همین راستا حتی یک تجمع اعتراضی مقابل ساختمان این باشگاه تشکیل دادند. این گروه از مردم اعتقاد دارند پرسپولیس در فصل نقل‌وانتقالات عملکرد جالبی نداشته و نتوانسته مقدمات موفقیت در فصل آتی را فراهم کند. در این میان نکته عجیب این است که سرخ‌ها نه‌تنها در جذب بازیکنان جدید کامیاب نبوده‌اند، بلکه در حوزه تمدید قرارداد با برخی از بازیکنان کلیدی‌شان هم موفق عمل نکرده‌اند که همین مساله نگرانی هواداران را تشدید می‌کند.

سفارش ویژه برانکو در مورد دو بازیکن

از زمان پایان لیگ چهاردهم، برانکو ایوانکوویچ علاوه بر اینکه لیست بازیکنانی که باید جذب شوند را در اختیار باشگاه قرار داد، تاکید کرد که قرارداد دو بازیکن حتما تمدید شود. او روی مهدی طارمی و محمد نوری حساب ویژه‌ای باز کرده بود؛ دو بازیکنی که از قضا با پشنهادهایی از باشگاه‌های عربی مواجه بودند. در کمال شگفتی اما، دست‌کم تا زمان تنظیم این مطلب مسوولان باشگاه پرسپولیس توفیقی در جلب رضایت این دو بازیکن برای ادامه حضور در جمع سرخپوشان نداشته‌اند. محمد نوری طی چند روز گذشته کاملا از دسترس خارج بوده و رسانه‌های ورزشی بارها اخباری در مورد قطعی شدن حضورش در باشگاه قطری را منتشر کرده‌اند. وضعیت طارمی اما پیچیده‌تر هم هست؛ ستاره بوشهری سرخپوشان که فصل گذشته همه نگاه‌ها را به خودش دوخت، فعلا در مسیر تمدید قرارداد با پرسپولیس دچار اختلاف نظر با مدیران باشگاه شده و هر لحظه خبر جدید و متناقضی در مورد وی روی خروجی خبرگزاری‌ها می‌رود. طارمی که پیش‌تر با پیشنهادی از سوی باشگاه القادسیه مواجه بود، دیروز در حالی راهی باشگاه پرسپولیس شد که می‌گفتند پیشنهاد الوکره قطر هم به دستش رسیده است. او مذاکراتش را انجام داد و البته حوالی ظهر بود که با ناکام ماندن این گفت‌وگوها، خبر جدایی وی رسانه‌ای شد. وکیل طارمی در این مورد به خبرگزاری فارس می‌گوید: «برانکو قرار است لیست سرخ‌پوشان را چهارشنبه ببندد و ما به این نتیجه رسیدیم که معطل نگه داشتن پرسپولیس بی‌معرفتی است. با توجه به این شرایط شانس ماندن طارمی در پرسپولیس یک درصد است. درخصوص پیشنهادهای خارجی ترجیح می‌دهم نیکومنش صحبت کند زیرا من نه ایجنت او هستم و نه درخصوص این مسائل اطلاعاتی دارم. بحث حقوقی به من مربوط بود که جواب مکتوب خود را در این زمینه به طاهری اعلام کردم. غیر از بحث مبلغ شاید مسائلی درخصوص پیش‌پرداخت وجود داشته باشد. با توجه به بی‌پولی‌هایی که سال گذشته در پرسپولیس وجود داشت، از طرف طارمی اصرار می‌شد که پیش‌پرداخت انجام شود. طاهری واقعا برای فریب بازیکن در باشگاه پرسپولیس حاضر نشده است. متاسفانه افرادی بودند که به این مسائل فکر می‌کردند اما طاهری مبلغی را پیشنهاد داد که به صلاح باشگاه است. در حال حاضر پیشنهادهایی از ایران وجود دارد اما بعید می‌دانم که او به تیمی برود. طارمی در ایران فقط در پرسپولیس بازی می‌کند.»

فرشاد احمدزاده روی هوا!

در شرایطی که وضعیت پرسپولیس همچنان مبهم و محل انتقاد است، شاید یک خبر خوش مربوط به بازگشت فرشاد احمدزاده می‌شد؛ بازیکنی که دو فصل پیش به خاطر گذراندن خدمت سربازی از پرسپولیس به تراکتورسازی رفت و حالا برای پشت‌سر گذاشتن بقیه مدت قراردادش با سرخپوشان باید به تهران برگردد. احمدزاده در تراکتور بازی‌های خوبی انجام داد و به همین دلیل هواداران امیدوار بودند او بتواند برای پرسپولیس هم به مهره‌ای کلیدی تبدیل شود. با این حال هنوز وضعیت قرارداد احمدزاده هم روشن نیست. این بازیکن باید از نظر مالی با مسوولان باشگاه به توافق برسد، اما این اتفاق فعلا رخ نداده است. در همین راستا خبرگزاری‌ها مدعی شدند دیروز احمدزاده بعد از نارضایتی از مذاکراتش با مسوولان پرسپولیس، با عصبانیت باشگاه را ترک کرده است.

سوال‌های بی‌جواب

شاید زیاد مهم نباشد که بالاخره بازیکنانی مثل طارمی یا احمدزاده در پرسپولیس می‌مانند یا نه؟ نکته مهم‌تر بی‌گمان به نوع مدیریت برخی باشگاه‌ها در فوتبال ایران مربوط می‌شود؛ جایی که مشخص نیست قراردادها با چه کیفیتی بسته می‌شوند که همیشه بازیکن را در مقابل باشگاه در موضع «بالا دست» قرار می‌دهند. شاید تا حدودی بشود چنین اتفاقاتی را در مورد عقد قرارداد با ستاره‌های منحصربه‌فرد هضم کرد اما فاجعه اصلی زمانی رخ می‌دهد که حتی بازیکن شناخته نشده‌ای مثل طارمی هم می‌تواند از حفره‌های قراردادش با پرسپولیس سود ببرد و کلی برای این تیم شرط و شروط بگذارد. طارمی فصل گذشته به‌عنوان یک بازیکن لیگ یکی که هیچ‌کس بیرون از زادگاهش او را نمی‌شناخت به پرسپولیس آمد و با این تیم قراردادی دو ساله بست، اما این قرارداد آنقدر سست و سهل‌انگارانه بود که حالا این بازیکن یک فصل زودتر به راحتی می‌تواند آزاد شود و به پیشنهادهایش بیندیشد. ریشه درد شاید همین‌جا باشد؛ همین‌جا که مدیران بزرگ‌ترین باشگاه‌های دولتی ایران حتی از عقد قرارداد مناسب با بازیکنان گمنام دسته‌اولی هم عاجز هستند.