تعطیلات کلیسایی و سرپیچی بورژوازی
در نظام قدیم پیش از انقلاب فرانسه، قوانین کلیسا ۹۰ روز استراحت (۵۲ روز آخر هفته و ۳۸ روز تعطیل) برای کارگر تضمین کرده بود و کار کردن در چنین روزهایی اکیدا ممنوع بود. انگیزه اصلی بی‌دین شدن بورژوازی صنعتی و تجاری و رویگردانی آنها از مسیحیت کاتولیک همین بود.
هنگامی که این بورژوازی طی انقلاب چیرگی یافت بلافاصله روزهای تعطیل را لغو کرد و هفته ده روزه را جانشین هفته هفت‌روزه کرد. کارگران را از یوغ کلیسا رهانید تا آنها را بهتر به زیر یوغ کار بکشد. نفرت از روزهای تعطیل تنها هنگامی به وضوح کامل پدیدار شد که بورژوازی مدرن صنعتی و تجاری سروسامان گرفت؛ یعنی بین سده‌ها ی۱۵ و ۱۶ میلادی.
در نظام قدیم پیش از انقلاب فرانسه، قوانین کلیسا ۹۰ روز استراحت (۵۲ روز آخر هفته و ۳۸ روز تعطیل) برای کارگر تضمین کرده بود و کار کردن در چنین روزهایی اکیدا ممنوع بود. انگیزه اصلی بی‌دین شدن بورژوازی صنعتی و تجاری و رویگردانی آنها از مسیحیت کاتولیک همین بود.
هنگامی که این بورژوازی طی انقلاب چیرگی یافت بلافاصله روزهای تعطیل را لغو کرد و هفته ده روزه را جانشین هفته هفت‌روزه کرد. کارگران را از یوغ کلیسا رهانید تا آنها را بهتر به زیر یوغ کار بکشد. نفرت از روزهای تعطیل تنها هنگامی به وضوح کامل پدیدار شد که بورژوازی مدرن صنعتی و تجاری سروسامان گرفت؛ یعنی بین سده‌ها ی۱۵ و ۱۶ میلادی.
- در ستایش تن‌آسانی، فیلیپ گدار، بهروز صفدری، چاپ اول 1391، نشر کلاغ- ص65
ارسال نظر