زادروز معمار کریستال پالاس
گروه تاریخ و اقتصاد: سوم آگوست زادروز جوزف پاکستون، معمار و طراح انگلیسی است. شاهکار او نمایشگاه شیشه‌ای «کریستال پالاس» است که به‌عنوان نخستین نمایشگاه مدرن جهانی شناخته شده است. کریستال پالاس، سازه و ساختمانی از جنس شیشه و چدن بود که در لندن ساخته شده و برای نمایشگاه بزرگ ۱۸۵۱ طراحی شده بود.
در ژانویه سال ۱۸۵۰، کمیته‌ای به منظور انتخاب این طراحی برای ساختمان یک نمایشگاه موقتی تشکیل شد که قصد داشت آخرین تکنولوژی و ابداعات سراسر دنیا را به نمایش گذارد و با عنوان «بزرگ‌ترین نمایشگاه آثار صنعت متعلق به تمام کشورها» معرفی شد و این سازه باید تا جایی که امکان داشت، اقتصادی باشد و ساخت این نمایشگاه برای قبل از اول مه ۱۸۵۱ برنامه‌ریزی شده بود.
در ژانویه سال ۱۸۵۰، کمیته‌ای به منظور انتخاب این طراحی برای ساختمان یک نمایشگاه موقتی تشکیل شد که قصد داشت آخرین تکنولوژی و ابداعات سراسر دنیا را به نمایش گذارد و با عنوان «بزرگ‌ترین نمایشگاه آثار صنعت متعلق به تمام کشورها» معرفی شد و این سازه باید تا جایی که امکان داشت، اقتصادی باشد و ساخت این نمایشگاه برای قبل از اول مه ۱۸۵۱ برنامه‌ریزی شده بود.
گروه تاریخ و اقتصاد: سوم آگوست زادروز جوزف پاکستون، معمار و طراح انگلیسی است. شاهکار او نمایشگاه شیشه‌ای «کریستال پالاس» است که به‌عنوان نخستین نمایشگاه مدرن جهانی شناخته شده است. کریستال پالاس، سازه و ساختمانی از جنس شیشه و چدن بود که در لندن ساخته شده و برای نمایشگاه بزرگ ۱۸۵۱ طراحی شده بود.
در ژانویه سال ۱۸۵۰، کمیته‌ای به منظور انتخاب این طراحی برای ساختمان یک نمایشگاه موقتی تشکیل شد که قصد داشت آخرین تکنولوژی و ابداعات سراسر دنیا را به نمایش گذارد و با عنوان «بزرگ‌ترین نمایشگاه آثار صنعت متعلق به تمام کشورها» معرفی شد و این سازه باید تا جایی که امکان داشت، اقتصادی باشد و ساخت این نمایشگاه برای قبل از اول مه ۱۸۵۱ برنامه‌ریزی شده بود. این کمیته در مدت زمان سه هفته ۲۴۵ طراحی دریافت کرد که همه آثار را رد کرد. تنها بعد از این بود که پاکستون اولین تمایل خود را برای این پروژه نشان داد.
پیش از این پاکستون باغبانی مشهور در زمان خودش بود و بارها ساخت گلخانه‌ها را تجربه کرده بود. او با کاربرد ترکیبی از چدن پیش‌ساخته، چوب روکش‌دار و سایز استاندارد ورق‌های شیشه‌ای، طراحی بامی «برآمده و فرورفته» را خلق کرد. در سال ۱۸۳۶، این سیستم برای اولین بار در گلخانه «اجاق بزرگ» به کار رفته بود که بزرگ‌ترین ساختمان شیشه‌ای آن زمان بود.
پاکستون به بازدید هاید پارک رفت؛ همان جایی که ترسیم کانسپت مشهورش از این ساختمان را طراحی کرد (این اسکچ هم‌اکنون در موزه ویکتوریا و آلبرت نگهداری می‌شود). این ترسیم شامل تمام عناصر اصلی ساختمان بود و طی دوهفته، تمام پلان‌های محاسباتی و اجرایی پروژه را ارائه کرد.
طراحی پاکستون براساس یک مدول ۱۰اینچ × ۴۲ اینچ بود که بزرگ‌ترین سایز ورق‌های شیشه‌ای قابل دسترس در آن زمان محسوب می‌شد.
این سیستم مدولار از مثلث‌های راست گوشه براساس شبکه‌ای از میله‌ها و پایه‌های چدنی ساخته شده بود. این واحد‌های پایه، بسیار سبک و قوی بودند و تا طول باورنکردنی ۵۶۴ متر گسترش یافتند.
همچنین این طراحی به شدت از تمایل پاکستون به علم بیومیمتیک تاثیر پذیرفته بود. در این میان، پاکستون طرح‌هایی الهام گرفته از برگ‌های بزرگ نیلوفر آبی ویکتوریا را نیز ترسیم کرده بود.
با تاثیر این پروژه ارزان‌قیمت بر کمیته داوران، پلان خلاقانه پاکستون پذیرفته شد و تنها ۸ ماه زمان برای ساختش باقی ماند که بلافاصله هم کارش را در هاید پارک آغاز کرد. ۵ هزار کارگر بیش از هزار تیر آهن و ۸۴ هزار مترمربع شیشه را جا به جا کرده و به کار بردند. تمام واحد‌ها پیش ساخته بوده و به راحتی بنا شدند، همچنین هر واحد مدولار خود اتکا بوده و به کارگران امکان داشتن آزادی کافی به منظور سوار کردن هر قطعه را می‌داد. با طراحی ساده و هوشمندانه پاکستون، بیش از ۱۸ هزار ورق شیشه، هر هفته کار گذاشته شدند و این سازه بعد از گذشت ۵ ماه کامل شده بود.
وقتی که این نمایشگاه ۶ ماه بعد از بازگشایی‌اش بسته شد، این سازه از هم جدا شد و دوباره در حومه شهر تپه سیدنهام بر هم سوار شد تا آنکه در جریان آتش‌سوزی ویرانگر سال ۱۹۳۶ از بین رفت.
طراحی هوشمندانه پاکستون نمایشگاهی بی‌سابقه خلق کرد. این ساختمان در قالب کالبدی خوداتکا نقش‌آفرینی کرد و بیشترین فضای داخلی و همچنین پوسته شیشه‌ای فراهم‌کننده نور طبیعی را در اختیار پروژه قرار داد. این روش طراحی راه بسیاری از طراحی‌های پیش‌ساخته حرفه‌ای را هموار کرد.
منبع: ویکی‌پدیا- سایت معماری نیوز
در ژانویه سال ۱۸۵۰، کمیته‌ای به منظور انتخاب این طراحی برای ساختمان یک نمایشگاه موقتی تشکیل شد که قصد داشت آخرین تکنولوژی و ابداعات سراسر دنیا را به نمایش گذارد و با عنوان «بزرگ‌ترین نمایشگاه آثار صنعت متعلق به تمام کشورها» معرفی شد و این سازه باید تا جایی که امکان داشت، اقتصادی باشد و ساخت این نمایشگاه برای قبل از اول مه ۱۸۵۱ برنامه‌ریزی شده بود. این کمیته در مدت زمان سه هفته ۲۴۵ طراحی دریافت کرد که همه آثار را رد کرد. تنها بعد از این بود که پاکستون اولین تمایل خود را برای این پروژه نشان داد.
پیش از این پاکستون باغبانی مشهور در زمان خودش بود و بارها ساخت گلخانه‌ها را تجربه کرده بود. او با کاربرد ترکیبی از چدن پیش‌ساخته، چوب روکش‌دار و سایز استاندارد ورق‌های شیشه‌ای، طراحی بامی «برآمده و فرورفته» را خلق کرد. در سال ۱۸۳۶، این سیستم برای اولین بار در گلخانه «اجاق بزرگ» به کار رفته بود که بزرگ‌ترین ساختمان شیشه‌ای آن زمان بود.
پاکستون به بازدید هاید پارک رفت؛ همان جایی که ترسیم کانسپت مشهورش از این ساختمان را طراحی کرد (این اسکچ هم‌اکنون در موزه ویکتوریا و آلبرت نگهداری می‌شود). این ترسیم شامل تمام عناصر اصلی ساختمان بود و طی دوهفته، تمام پلان‌های محاسباتی و اجرایی پروژه را ارائه کرد.
طراحی پاکستون براساس یک مدول ۱۰اینچ × ۴۲ اینچ بود که بزرگ‌ترین سایز ورق‌های شیشه‌ای قابل دسترس در آن زمان محسوب می‌شد.
این سیستم مدولار از مثلث‌های راست گوشه براساس شبکه‌ای از میله‌ها و پایه‌های چدنی ساخته شده بود. این واحد‌های پایه، بسیار سبک و قوی بودند و تا طول باورنکردنی ۵۶۴ متر گسترش یافتند.
همچنین این طراحی به شدت از تمایل پاکستون به علم بیومیمتیک تاثیر پذیرفته بود. در این میان، پاکستون طرح‌هایی الهام گرفته از برگ‌های بزرگ نیلوفر آبی ویکتوریا را نیز ترسیم کرده بود.
با تاثیر این پروژه ارزان‌قیمت بر کمیته داوران، پلان خلاقانه پاکستون پذیرفته شد و تنها ۸ ماه زمان برای ساختش باقی ماند که بلافاصله هم کارش را در هاید پارک آغاز کرد. ۵ هزار کارگر بیش از هزار تیر آهن و ۸۴ هزار مترمربع شیشه را جا به جا کرده و به کار بردند. تمام واحد‌ها پیش ساخته بوده و به راحتی بنا شدند، همچنین هر واحد مدولار خود اتکا بوده و به کارگران امکان داشتن آزادی کافی به منظور سوار کردن هر قطعه را می‌داد. با طراحی ساده و هوشمندانه پاکستون، بیش از ۱۸ هزار ورق شیشه، هر هفته کار گذاشته شدند و این سازه بعد از گذشت ۵ ماه کامل شده بود.
وقتی که این نمایشگاه ۶ ماه بعد از بازگشایی‌اش بسته شد، این سازه از هم جدا شد و دوباره در حومه شهر تپه سیدنهام بر هم سوار شد تا آنکه در جریان آتش‌سوزی ویرانگر سال ۱۹۳۶ از بین رفت.
طراحی هوشمندانه پاکستون نمایشگاهی بی‌سابقه خلق کرد. این ساختمان در قالب کالبدی خوداتکا نقش‌آفرینی کرد و بیشترین فضای داخلی و همچنین پوسته شیشه‌ای فراهم‌کننده نور طبیعی را در اختیار پروژه قرار داد. این روش طراحی راه بسیاری از طراحی‌های پیش‌ساخته حرفه‌ای را هموار کرد.
منبع: ویکی‌پدیا- سایت معماری نیوز
ارسال نظر