زینب موسوی
عضو گروه خبر
دو هفته از ارائه متن برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) به مجلس می‌گذرد و این در حالی است که موضوع بررسی این توافق هسته‌ای در پارلمان، همچنان در‌هاله‌ای از ابهام قرار دارد؛ اگرچه مجلسی‌ها کماکان بر طبل اصرار خود برای تصویب برجام در پارلمان می‌کوبند، اما همه این تلاش‌ها برای ایفای نقش در موضوع مذاکرات هسته‌ای از سوی نمایندگان در شرایطی انجام می‌شود که دولتی‌ها به استناد طرحی که دولت را به حفظ دستاوردهای هسته‌ای ملزم کرده است، خود را تنها موظف به ارائه متن برجام به مجلس می‌دانند و در عین حال تصویب آن را از اختیارات شورای‌عالی امنیت ملی می‌خوانند .
این دو دیدگاهی است که این روزها بررسی برجام در پارلمان را تحت الشعاع قرار داده است؛ برجام به باور بهارستان‌نشینان به‌عنوان یک معاهده و قرارداد بین‌المللی باید براساس اصل 77 قانون اساسی برای بررسی و تصویب به پارلمان بیاید. در دیدگاه دیگر اما بسیاری از دولتی‌ها از جمله سخنگوی دولت، معاون حقوقی رئیس‌جمهوری و حتی علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی برجام را نه یک معاهده بین‌المللی که یک سند می‌دانند که نیازی به تصویب در مجلس ندارد. موضوعی که برخی حقوقدانان نیز بر آن صحه گذاشته‌اند. دولتی‌ها همچنین شورای‌عالی امنیت ملی را برای تصویب برجام ارجح می‌دانند. در همین حال رئیس و نایب رئیس مجلس نیز در اظهارات خود در این باره از لزوم تصویب برجام در مجلس سخن نگفته‌اند. با این همه، گرچه شورای‌عالی امنیت ملی کار خود را برای بررسی برجام آغاز کرده است، اما مجلس به بررسی این توافق ورود نکرده است؛ تلاش و تکاپوی بهارستان برای ایفای نقش در توافق، تنها به حاشیه‌هایی منجر شده که فرصت را از نمایندگان برای بررسی برجام گرفته است