محققان معتقدند که شبیه‏سازی کامل روبات‏ها از روی انسان باور کاملا درستی نیست، بلکه برای حفظ دقت و کارآیی روبات‏ها رعایت برخی از ویژگی‏های خاص مثل نصب حسگرهای نوری در بازوها کاملا ضروری است.

به گزارش «ایسنا» محققان دانشگاه کارنگی ملون آمریکا موفق به تولید بازوی روباتیکی با سه انگشت شدند که در هر انگشت آن از آشکارسازهای نوری استفاده شده است.

محققان برای نخستین بار با ترکیب فیبر‏های نوری و سیلیکون، حسگرهای نوری قابل انعطاف ساخته‏اند و هرکدام از حسگرهای نوری انگشتان را به ۱۴ حسگر فشارسنج دیگر متصل کردند.

به کمک نسل جدید بازوهای چشمی می‏توان دقت گرفتن اجسام و میزان فشار وارده به آنها را با دقت یک دهم نیوتن کنترل کرد. پروفسور یانگ‏لی پارک، متخصص علوم روباتیک دانشگاه کارنگی ملون اظهارکرد: برای اینکه یک روبات به‌طور مستقل عمل کند و در فعالیت روزمره واکنش لازم و ایمن را در برابر نیروهای مختلف محیطی داشته باشد، باید از بازوهای روباتیک با حسگرهای بیشتر از نمونه‏های رایج استفاده شود.

وی در ادامه افزود: در پوست انگشتان دست بیش از هزاران واحد حسگر لمس قرار دارد، همچنین در هر یک از پاهای عنکبوت حدود ۱۰۰ حسگر مکانیکی وجود دارد. محققان در مورد جزئیات ساخت اسکلت این روبات گفتند: برای افزایش کارآیی و دقت روبات از ساختار استخوان‏های انسان الهام گرفته شده و تمامی مراحل ساخت آن به کمک چاپگرهای سه‏بعدی انجام شده است. برای پوشش انگشتان بازوی روباتیک از سیلیکون نرم استفاده شده که علاوه‌بر افزایش چسبندگی به نگهداری و محافظت از حسگرهای موجود نیز کمک می‏کند. نکته قابل توجه در طراحی بازوی هوشمند، شبیه‏سازی تاندون‏های دست انسان است به نحوی که هر انگشت مجهز به دو تاندون با حرکت مخالف است و با منقبض شدن تاندون جمع‏کننده یک انگشت، تاندون مقابل که نقش بازگرداندن انگشت به حالت اولیه را دارد، کشیده می‏شود. یکی از مهم‏ترین ویژگی‏های بازوهای روباتیک مراحل ساخت حسگر نوری با انعطاف لازم است، چرا که تاکنون چنین حسگرهایی با قابلیت مقاومت در برابر کشش بالا ساخته نشده بودند. محققان برای تولید حسگرهای کشسان منعطف از دانشجویان مهندسی مکانیک دانشگاه تگزاس کمک گرفته‏اند.

محققان دانشگاه تگزاس برای اولین‏ بار موفق به تولید حسگرهای نوری کشسان و قابل انعطاف شدند که ترکیبی از پلاستیک‏های سیلیکونی موجود در بازار است.