ارتقای فرهنگ سینما رفتن

مجید برزگر

مهم‌ترین اتفاقی که در یکی، دو سال گذشته افتاده؛ طراحی و اجرای گروه هنر و تجربه است و راه‌اندازی این گروه فرصت مهمی به تماشاگر در سینمای ایران ‌داد که بتواند فیلم‌هایی را ببیند که شاید پیش از این تعریفی برای آنها در سیستم اکران قائل نبود.طیف وسیعی از کسانی که تا قبل از تشکیل گروه هنر و تجربه به سینما نمی‌رفتند با تشکیل این گروه به سینما آمدند و به نوعی با آن آشتی کردند.

گروهی که در برابر فعالیت گروه هنر و تجربه مخالفت می‌کنند، در مخالفت خود سوال‌هایی مطرح می‌کنند که جواب‌هایی بدیهی دارد. گاهی آنقدر روشن که به نظر بی‌جواب بمانند بهتر است. اینکه می‌گویند همه فیلم‌های گروه هنر و تجربه خوب نیستند و فیلم‌های ضعیف هم دارند. باور کردنی نیست، بلکه یک بحث تماما فرافکن است.

مگر تمامی فیلم‌هایی که در سینمای جریان غالب اکران می‌شوند فیلم‌های خوبی هستند؟ خوب می‌فروشند؟ فیلم‌هایی که فقط به نیت سود تولید شده‌اند، تماشاگر دارند؟ اگر مخاطبان از فیلم‌های سینمای جریان غالب استقبال می‌کنند پس چرا فقط در میان حدود ۸۰ فیلمی که در سال اکران می‌شود فقط چند فیلم به فروش میلیاردی دست پیدا می‌کنند؟ و آیا فروش یک دو میلیاردی برای فیلم‌هایی با هزینه‌های میلیاردی منطقی است؟