به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت نیرو (پاون)، آمارها حاکی از این است که میزان ایجاد ظرفیت جدید نیروگاهی از سال ۱۳۸۹ و همزمان با اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها به کمتر از ۱۰۰۰ مگاوات در سال ۹۰ رسید و این امر در صورت تداوم می‌توانست بسیاری از صنایع تولیدی، کشاورزی و خدمات کشور را که نیازمند برق بودند به زانو درآورد. چرا که برآوردهای کارشناسان از روند رشد مصرف برق به‌صورت سالانه نشان می‌دهد کشور برای پاسخگویی به نیازهای روزمره و گذر از پیک تابستان به‌طور متوسط نیازمند افزایش ۵ تا ۶ درصدی ظرفیت تولید به‌صورت سالانه است. به عبارت دیگر بخش‌های مختلف خدماتی، صنعتی و کشاورزی کشور برای اینکه بتوانند با همین آهنگ رشد حرکت کنند، باید صنعت برق کشور سالانه چیزی حدود ۵ هزار مگاوات به ظرفیت تولید خود بیفزاید.

موضوعی که با در نظر گرفتن هزینه‌های توزیع و انتقال برق نیازمند بودجه‌ای بالغ بر ۲۰ هزار میلیارد تومان به‌صورت سالانه است. گزارش‌های صنعت برق نشان می‌دهد در چهارسال دولت یازدهم برای احداث یا بازتوانی حدود ۳۱ هزار مگاوات ظرفیت نیروگاهی به ارزش نزدیک به ۲۰ میلیارد دلار تفاهم‌نامه یا قرار داد امضا شده که از این میزان احداث و بازتوانی ۱۲ هزار و ۳۸۰ مگاوات آن قرار است با سرمایه‌گذاری خارجی و نزدیک به ۱۹ هزار مگاوات آن از طریق سرمایه‌گذاری داخلی انجام شود. البته باید اشاره کرد که از میزان کل ۳۱ هزار مگاوات اعلام شده تنها ۱۳ هزار مگاوات قرارداد ساخت یا بازتوانی نهایی شده که از این میان سهم شرکت‌های خارجی تنها ۳۴۸۰ مگاوات است و ۹ هزار و ۵۰۰ مگاوات باقیمانده قرار است از طریق سرمایه‌گذاران داخلی صورت پذیرد. از نظر قراردادی نیز باید گفت سهم میزان سرمایه‌گذاری داخلی از این قراردادهای نهایی شده حدود ۶/ ۵ میلیارد دلار و سهم شرکت‌های خارجی حدود ۳ میلیارد دلار است.

 براساس پیش‌بینی کارشناسان صنعت برق، با رشد کنونی بار مصرف و در صورت داشتن اقتصادی با رشد متوسط ۴ درصدی (رشد ۸ درصدی که جای خود دارد) پیک بار مصرف برق در تابستان سال ۱۴۰۶ به حدود ۸۰ هزار مگاوات خواهد رسید و این یعنی اینکه ظرفیت منصوبه نیروگاهی کشور باید برای پوشش چنین میزان مصرفی در سال ۱۴۰۶ حداقل برابر با ۱۰۰ هزار مگاوات باشد.