داریوش هخامنشی پسر ویشتاسپ از بزرگان پارس در نخستین روز از جشن‌های مهرگان (پس از تطبیق با تقویم میلادی؛ دوم اکتبر) در سال 522 پیش از میلاد، شاه ایران شد.

در دوران حکومت 36 ساله داریوش بزرگ، قلمرو ایران از دره سند (Indus) تا سواحل لیبی در آفریقا و از شمال دریای مرمره در اروپا تا کوه‌های پامیر در آسیا شامل همه خاورمیانه امروز، آسیای میانه، قسمتی از آسیای جنوبی، قفقاز ، مصر و قسمتی از سودان بود که به استان‌های متعدد (ساتراپی) تقسیم شده و مستقیما زیر نظر حکومت مرکزی و بر پایه قوانین واحد اداره می‌شدند و به آن قسمت که سه طایفه ایرانی در آن سکونت داشته، دارای نیاکان و فرهنگ مشترک بوده و آیین‌های نوروز را گرامی داشته و یکسان برگزار کرده‌اند «ایران زمین» گفته‌اند.

دشمن دشمن من، دوست من است
نقل قول‌ها و نکته‌ها، تاریخچه‌های جالبی دارند و یکی از آنها که قدمتی نزدیک به ۲۵ قرن و عمدتا کاربرد دیپلماتیک دارد از ایرانیان است به این مضمون: «دشمن دشمن من دوست من است.» در جریان جنگ داخلی یونانیان معروف به جنگ پلوپونز که از ۴۳۱ تا ۴۰۴ پیش از میلاد طول کشید و به پیروزی اسپارت و پایان استقلال و حاکمیت آتن انجامید؛ دولت هخامنشی ایران پول، خواربار، جنگ افزار و حتی کشتی در اختیار اسپارتی‌ها گذارد تا به دست آنان انتقام خود را از آتنی‌ها بگیرد و شاه وقت ایرانیان بر این استراتژی عنوان «دشمن دشمن من دوست من است» گذارده بود که ناپلئون آن را از لابه‌لای تاریخ بیرون کشید، زنده کرد و اینک بیش از هر وقت دیگر به کار می‌رود.

بخشودگی و گسترش فساد اداری
پس از تبعید رضاشاه از ایران، بازگردانیدن مقاماتی که برکنار یا زندانی کرده بود به کار آغاز شد و دهم مهر 1320 امان‌الله جهانبانی را که رضا شاه خلع درجه کرده بود به سرلشکری بازگرداندند و پست وزارت دادند و سرانجام 14 روز بعد قانون بخشودگی از مجلس گذشت! و شامل همه کارمندان و مقامات سابق شد. بازگشت برخی از این افراد که محق به مجازات بودند به پست‌های دولتی باعث گسترش فساد اداری شد که هر روز ابعاد بیشتری می‌یافت.

توسعه‌طلبی ایتالیایی‌ها در قاره آفریقا
دوم اکتبر سال ۱۹۳۵، درست ۶۵ سال پس از انتقال پایتخت ایتالیا به شهر رم و تکمیل تامین وحدت ایتالیا، این دولت که درصدد تجدید عظمت گذشته و توسعه قلمرو خود برآمده بود، کشور اتیوپی را مورد حمله نظامی قرار داد و روز بعد هواپیماهای ایتالیایی دو شهر اتیوپی را کوبیدند که ضمن آن ۱۷۰۰ تن کشته شدند. تانک‌های ایتالیا هر روز ۸۰ کیلومتر در خاک اتیوپی و سرزمین مجاور آن سومالی پیشروی می‌کردند. در این میان امپراتور حبشه در انتظار باران بود تا پیشروی ایتالیایی‌ها متوقف شود!
دولت انگلستان که با پیشروی ایتالیا، مستعمره خود ـ کنیا ـ را در مخاطره دید به جامعه ملل شکایت برد و دولت ایتالیا انگلستان را تهدید به مسدود کردن مدیترانه به روی کشتی‌های انگلیسی کرد. جامعه ملل 17 روز بعد (19 اکتبر) روزی که هواپیماهای ایتالیا کاخ امپراتور اتیوپی را بمباران می‌کردند تصمیم به تحریم اقتصادی ایتالیا گرفت.

بنای فرودگاه سفاین هوایی انگلیس
در روزنامه اطلاعات اوایل مهر ماه ۸۰ سال پیش آمده است: «در دوازدهم سپتامبر انگلیسی‌ها به ساختن فرودگاه بزرگی برای سفاین هوایی در نزدیکی سمت غربی فرات نموده‌اند. این یکی از سه فرودگاهی است که به موجب معاهده میان این دو دولت در عراق (جهت تضمین مواصلات هوایی انگلیس با مستعمرات شرق) اجازه داده شده و حکومت عراق با ساختن آن موافقت نموده است... .»

معافیت در مالیات راه
80 سال پیش در چنین روزی صادرکنندگان ماهی در بندر جاسک و برخی بنادر دیگر جنوب راجع به مالیات راه که از طرف گمرک از صادرات مزبور اخذ می‌شد به اداره کل تجارت مراجعه کرده و تقاضای تسهیل در این امر را کردند.

کمک سفرنامه‌ به استعمار شرق
نخستین چاپ سفرنامه «جمیلی چاره‌ری» به زبان لاتین درباره شرق به ویژه هند، سی ام سپتامبر سال ۱۶۹۷ در ناپل انتشار یافت. «چاره ری» که یک پزشک بود ضمن سفر خود به شرق در مارس ۱۶۹۵ در هند با «اورنگ زیب» امپراتور مغولی گورکانی) این کشور ملاقات کرده بود. «چاره ری» درباره دربار اورنگ زیب و سازمان‌های اداری او نوشته است: ارتش نیم میلیونی اورنگ زیب برابر ده هزار سرباز واقعی استعداد جنگیدن ندارد. «پارسی» زبان دربار امپراتور هند است و مکاتبات دولتی با این زبان انجام می‌شود. دستگاه اداری امپراتوری فاسد است و انجام هر کاری را با دادن رشوه می‌توان از کارکنان دولت خواست. مقامات همه دروغ می‌گویند و چاپلوس هستند. حسابداران امپراتور دو نوع دفتر محاسبات دارند که یکی از آنها خصوصی است و در آن حساب‌ها را به خطی می‌نویسند که خواندنش کار هرکس نیست و طبق تحقیق من، آن خطوط همانا عددنویسی ایران در دوره ساسانیان است. معماران و مباشران امپراتور از مردم اصفهان هستند که در هوشمندی معروفند و کارگاه‌های اسلحه‌سازی امپراتور توسط صنعتگران دعوت شده از شیراز و کرمان اداره می‌شود و اخیرا عده‌ای را هم از یزد آورده اند تا کار جمع‌آوری مالیات‌ها را به آنان بسپارند...