معاهده آسمان‌های باز به کشورهای عضو اجازه می‌دهد روی سرزمین‌های یکدیگر پروازهای غیرنظامی جاسوسی و اطلاعاتی انجام دهند. این معاهده با هدف افزایش اعتماد میان کشورهای عضو ناتو با بلوک شرق پس از جنگ سرد طراحی شد، گفته می‌شود آمریکا پیش از اجرایی کردن تصمیم خود با برخی متحدان اصلی خود مشورت کرده است. معاهده آسمان‌های باز توافق‌نامه‌ای بین ۳۴ کشور جهان درخصوص اجازه پرواز هواپیماهای جاسوسی و تجسسی بر فراز مناطق کشورهای عضو این معاهده است. این معاهده برای ایجاد درکی متقابل و اطمینان به کشورهای امضاکننده درخصوص کلیه تحرکات و فعالیت‌های نظامی که ممکن است باعث نگرانی آنها شود، ایجاد شده است. معاهده آسمان‌های باز یکی از بزرگ‌ترین تلاش‌های بین‌المللی برای هرچه شفاف‌تر کردن فعالیت‌های نظامی است. مفهوم اولیه این طرح در سال ۱۹۵۵ توسط دوایت آیزنهاور، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، به شوروی در کنفرانس ژنو ارائه شده بود که با مخالفت روس‌ها روبه‌رو شد. بعد از مخالف شوروی، این طرح برای سال‌ها از دستور کار خارج شد که در نهایت در دوران ریاست‌جمهوری جورج بوش پدر مجددا در مورد آن بحث شد که منجر به امضای توافق‌نامه‌ای در ۲۴ مارس ۱۹۹۲ شد. در نهایت نیز از اول ژانویه ۲۰۰۲ این طرح عملیاتی و اجرا شد. در ۶ آوریل ۲۰۲۰؛ در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ ایالات‌متحده از معاهده آسمان‌های باز خارج شد.