آنان در تلاشند که تحت لوای مشارکتی جدید در زمینه تجارت و فناوری، گامی در جهت اتحادی نزدیکتر با یکدیگر بردارند، اما هیاهوی اختلافات بر سر مسائل مختلف استراتژیک و اقتصادی همچون تعرفه‌های فلز همچنان از پس‌زمینه به گوش می‌رسد. تاسیس شورای تجارت و فناوری‌ که هدف آن ایجاد جبه‌های متحد در زمینه تجارت و فناوری‌های پیچیده است، صحنه‌ای مهم برای بایدن، رئیس‌جمهور ایالات‌متحده است تا توان خود را برای انجام تعهداتش در جهت کاهش تنش‌های فراآتلانتیک که در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ افزایش یافت را بیازماید.  دولت بایدن مدت‌هاست که اروپا را به‌عنوان یک شریک طبیعی آمریکا در رویارویی همه‌جانبه‌‌ اقتصادی و سیاسی با چین می‌خواند و منتقد دولت ترامپ برای دعواهای تجاری با دولت‌های اروپایی است. درحالی‌که مقامات هر دو طرف از روند رو به بهبود روابط فراآتلانتیک سخن می‌گویند اما ترمیم روابط ایالات‌متحده آمریکا و اروپا سخت‌تر از آن است که پیش‌بینی می‌شد.

برنامه افتتاحیه شورای تجارت و فناوری در پیتسبورگ، پس از آنکه دولت بایدن اعلام کرد که فناوری پیشرفته زیردریایی را در اختیار استرالیا قرار می‌دهد، تقریبا لغو شد؛ توافقی که دولت فرانسه را خشمگین کرد. اروپایی‌ها می‌گویند که از دولت آمریکا برای مشورت‌نکردن در باب موضوعات مختلف همچون خروج این کشور از افغانستان، ناامید شدند. ضمن آنکه مذاکرات سختی در هفته‌های آتی بر سر تعرفه‌های فلز که ترامپ در سال ۲۰۱۸ در سطح جهانی وضع کرده در پیش است. اروپا اعلام کرده است که از اول دسامبر به‌طور متقابل تعرفه‌هایی را بر محصولات آمریکایی وضع خواهد کرد مگر آنکه بایدن از مالیات ۲۵‌درصدی بر فولاد و عوارض ۱۰‌درصدی بر آلومینیوم صرف‌نظر کند. استفان اولسون، یکی از محققان ارشد بنیاد هینریچ و مذاکره‌کننده تجاری سابق ایالات‌متحده، به‌تازگی در تحلیلی نوشت «اتحادیه اروپا در ابتدا دولت بایدن را یک فضای تنفس تازه برای خود می‌دانست، اما اکنون به‌طور فزاینده‌ای تعجب می‌کند که میزان اختلافات ترامپ و بایدن چه میزان است» او تاکید کرد که «چشم‌انداز روابط ایالات‌متحده و اروپا به‌عنوان یک جبهه متحد، از ابتدا، بیش از حد بزرگ ترسیم شد.»والدیس دومبروفسکیس، کمیسر تجارت اروپا، روز سه‌شنبه در نشست با روزنامه‌نگاران در واشنگتن گفت که دو طرف، کار فشرده‌ای در این زمینه انجام دادند و طرفین قصد دارند که تا اوایل‌ماه نوامبر به توافق برسند تا زمان کافی برای جلوگیری از اعمال تعرفه‌های متقابل از سوی اروپا وجود داشته باشد. او تاکید کرد که اتحادیه اروپا از نحوه برخورد دولت بایدن در باب توافق‌نامه زیردریایی‌های استرالیایی ناامید شدند اما اختلافات گاه به گاه نباید اتحاد استراتژیک آنان را مختل کند.

دومبروفسکیس همچنین تاکید کرد که «ما به‌عنوان دوستان و متحدان همیشه در مورد همه‌چیز توافق نداریم و این را در هفته‌های گذشته به‌وضوح مشاهده می‌کنیم.» در جلسات این هفته، آنتونی بلینکن، وزیر امور‌خارجه؛ جینا ریموندو، وزیر بازرگانی؛ کاترین تای، نماینده تجاری ایالات‌متحده‌ و همتایان اروپایی آنها متعهد شدند در باب مسائل مختلف قرن ۲۱ همچون کنترل صادرات فناوری‌های پیشرفته، رشد سرمایه‌‌گذاری‌ها برای تهدیدات امنیت ملی و ارائه مشوق‌ها برای تولید تراشه در اروپا و ایالات‌متحده به دلیل کمبود نیمه‌هادی‌ها همکاری کنند. گرچه در اسناد رسمی به‌طور صریح به چین اشاره نشده است اما این مشارکت به وضوح در جهت مقابله با شیوه‌های استبدادی این کشور شکل گرفته است. این شورا همچنین وعده داده است که با نظارت بر تکنولوژی‌های خودسرانه و غیرقانونی و همچنین شیوه‌های تحریف تجارت در اقتصادهای غیربازاری مبارزه خواهد کرد. دو طرف در‌ماه ژوئن نیز از توافقی برای پایان دادن به اختلاف ۱۷ ساله بر سر سوبسید هواپیماهای ایرباس و بوئینگ خبر دادند. اما نزاع طولانی‌مدت بر سر تعرفه‌های فلزات به دشواری ‌حل خواهد شد.  بایدن برای حفظ موانع برای واردات از سوی فولادسازان داخلی و اتحادیه‌های کارگری که از مبارزات انتخاباتی او حمایت کنند، تحت‌فشار سنگینی است.  در یک میزگرد ‌مجازی در روز پنج‌شنبه، مدیران صنعت و رهبران اتحادیه‌های کارگری به این نکته اشاره کردند که فولاد ارزان قیمت تولید شده در اروپا می‌تواند به صنعت ایالات‌متحده آسیب برساند. لورنکو گونکالوز، مدیر اجرایی معدن سنگ‌آهن کلیولند-کلیفز، گفت: «در حالی‌که چین بیشتر به دلیل یارانه‌ای که به صنعت فولاد خود می‌دهد، شهره است، سازندگان اروپایی نیز از سوبسیدهای دولتی برخوردارند و این امر مزیت ناعادلانه‌ای را نسبت به رقبای آمریکایی به همراه دارد» ، او از دولت بایدن خواست که از موضع قدرت مذاکره کند. گونکالوز گفت: «ما به کاخ سفید و افرادی که در خط مقدم این موضوع هستند و تحت‌تاثیر سخنان دلنشین به‌ویژه از سوی اروپایی‌ها قرار نمی‌گیرند، نیاز داریم. من معتقدم که دوستان بسیار بدتر از دشمنان هستند.»

یک منبع که خواست ناشناس بماند گفته است که آمریکایی‌ها در تابستان امسال به همتایان اروپایی خود پیشنهاد دادند تعرفه ۲۵‌درصدی فعلی فولاد را به حالتی تبدیل کنند که در آن سطح بالاتری از واردات با عوارض بالاتری تنظیم شود. این شخص تاکید کرد که اروپایی‌ها به‌دنبال ترتیباتی منعطف‌تر هستند و انتظار می‌رود که بحث‌ها طی سه هفته آینده تشدید شود.