گروه انرژی- بعد از هشدارها و اولتیماتوم‌های بسیاری که به شرکت‌های نفتی غربی داده شد، برای اولین مرتبه برای اجرای پروژه‌های بزرگ نفت و گاز، یک کنسرسیوم از شرکت‌های داخلی و بدون عضو خارجی در کشور تشکیل شده تا توسعه دو فاز پارس جنوبی را بر عهده بگیرد. این برای اولین مرتبه است که سیاستگذاران امور انرژی در کشور با پرهیز از بخشی‌نگری و با کلان‌نگری تصمیم دارند از توان ملی استفاده کنند، این اولین اقدام برای واقعی شدن شعار اعتماد به پیمانکاران داخلی است.

با خروج قطعی دو شرکت «شل» و «رپسول» از فاز ۱۳ و ۱۴ پارس جنوبی، قرار است قرارداد توسعه بخش بالادستی این دو فاز مشترک گازی تا یک ماه آینده به کنسرسیوم خاتم‌الاوصیا (ص) به ارزش تقریبی ۵ میلیارد دلار واگذار شود.

از این رو با دستور وزیر نفت، کنسرسیومی‌تحت عنوان خاتم‌الاوصیا (ص) متشکل از ۵ پیمانکار بزرگ طرح‌های نفت و گازی ایران همچون قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا، شرکت ساختمان صنایع نفت (اویک)، شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی، ایزوایکو و صدرا تشکیل شده است.

گفته می‌شود اعضای این کنسرسیوم نفتی هنوز قطعی نشده‌اند و ممکن است تغییراتی در خصوص حضور شرکت‌های داخلی این کنسرسیوم انجام بگیرد که یکی از آنها پیوستن شرکت‌هایی همچون ایدرو (سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران)، صف و شرکت ملی حفاری به این کنسرسیوم نفتی است.

به گزارش خبرنگار «مهر» پس از گذشت ۹ سال از آغاز مذاکرات شرکت ملی نفت ایران و شرکت‌های انگلیسی - هلندی «شل» و «رپسول» اسپانیا برای توسعه فازهای ۱۳ و ۱۴ میدان پارس جنوبی اخیرا با دستور وزیر نفت مذاکرات با این شرکت‌ها متوقف و رایزنی با برخی از مجموعه‌های داخلی برای واگذاری قرارداد این طرح گازی آغاز شده است.

اولویت با کنسرسیوم‌ها

در همین حال، پیش از این «سید مسعود میرکاظمی»، وزیر نفت در جمع پیمانکاران داخلی با بیان اینکه برای اجرای پروژه‌های مختلف صنعت نفت آماده مذاکره با تشکل‌ها، کنسرسیوم‌ها و انجمن‌های داخلی هستیم، گفته بود: «اولویت وزارت نفت برای واگذاری طرح‌ها به کنسرسیوم‌ها بوده و از این رو قصد نداریم با شرکت‌ها به صورت انفرادی وارد مذاکره شویم.»

بر این اساس در صورت نهایی شدن مذاکرات در وزارت نفت قرار است قرارداد طرح‌ توسعه‌ فازهای‌ ۱۳ و ۱۴ میدان‌ گازی‌ پارس‌ جنوبی‌ به‌ روش «EPPSC» شامل طراحی‌، تدارک‌ و تامین‌، ساخت‌ و راه‌اندازی‌ در قالب قراردادهای جدید بیع متقابل امضا شود.

همچنین ارزش تقریبی این قرارداد حدود ۵/۴ تا ۵ میلیارد دلار برآورد می‌شود که باید در صورت تامین زمین مناسب و اعتبارات مالی توسط وزارت نفت، عملیات اجرایی این دو فاز پارس جنوبی حداکثر در مدت ۳۵ ماه انجام بگیرد.

از سوی دیگر، اخیرا با تصمیم نمایندگان ویژه رییس جمهور برای شتاب بخشیدن به توسعه پارس‌ جنوبی به وزارت نفت مجوزی داده شده که برای هر ۲ فاز استاندارد پارس جنوبی تا سقف ۵/۴ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری و به انعقاد قرارداد و ترک تشریفات مناقصه اقدام کند.

خروج توسعه «پرشین ال.ان.جی» از دستور کار

در این بین در حالی وضعیت توسعه بخش بالادستی فازهای ۱۳ و ۱۴ پارس جنوبی به دنبال خروج دو شرکت «شل» و «رپسول» در مرحله مذاکره با کنسرسیومی‌داخلی قرار دارد، خبرگزاری «مهر» طی گزارشی اعلام کرد که توسعه بخش پایین دستی این دو فاز به طور موقت از دستور کار خارج شده است.

به گزارش خبرنگار ما، اجرای بخش پایین‌دستی این فازها شامل طرح «پرشین ال.ان.جی» است که خوراک مورد نیاز آن از طریق دو فاز ۱۳و ۱۴ باید تامین شود.

بر این اساس با دستور وزیر نفت مقرر شده است که از تمامی‌ظرفیت‌های داخلی شامل تامین منابع مالی و پتانسیل‌های پیمانکاران داخلی برای اجرای بخش بالادستی دو فاز ۱۳ و ۱۴ پارس جنوبی اقدام شود و با تولید گاز از این دو فاز، برنامه‌ریزی برای ساخت و راه‌اندازی کارخانه «پرشین ال.ان.جی» انجام بگیرد.

به گزارش خبرنگار ما، پروژه «پرشین ال.ان‌.جی» به منظور احداث کارخانه مایع‌سازی گاز طبیعی در منطقه «تنبک» واقع در ۵۰ کیلومتری شمال غربی عسلویه و ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی کنگان-پارس ۲ (تمبک) قرار بود انجام گیرد. بر اساس برآورد اولیه برای اجرای این پروژه به حدود ۱۹.۵ میلیارد دلار اعتبار نیاز است.

این پروژه که در دو فاز تعریف شده است در فاز اول دارای دو واحد شیرین سازی و استخراج «ان.جی.ال» و یک واحد تولید «ال.ان.جی» بوده و در فاز دوم یک واحد شیرین‌سازی و استخراج «ال.جی.ال» و یک واحد دیگر تولید «ال.ان.جی» به آن اضافه می‌گردد.

بر اساس اطلاعات اعلام شده از سوی شرکت ملی صادرات گاز ایران ظرفیت تولید هر واحد «ال.ان.جی» حداکثر ۸.۱ میلیون تن در سال (مجموعا ۱۶.۲ میلیون تن) و گاز خوراک این طرح مجموعا به میزان ۲۷۰۵۱ میلیون مترمکعب در سال از فازهای ۱۳ و ۱۴ پارس جنوبی باید تامین شود.

در این بین، در ابتدا شرکای اصلی این پروژه شرکت ملی نفت ایران با ۵۰ درصد سهم و شرکت‌های انگلیسی- هلندی «شل» و «رپسول» اسپانیا هر کدام با ۲۵ درصد سهم تعیین شده بودند، اما با تاخیرهای صورت گرفته از سوی این دو شرکت خارجی، وضعیت توسعه پایین دستی فازهای ۱۳ و ۱۴ نامشخص بوده و گفته می‌شود که به طور موقت از دستور کار وزارت نفت خارج شده است.

از سوی دیگر گفته می‌شود که ادغام شرکت ملی صادرات گاز ایران با شرکت ملی نفت و واگذاری و سازماندهی جهت توسعه پروژه‌های «ال.ان.جی» به شرکت ملی نفت از دیگر دلایل تعویق در اجرای این پروژه باشد.