گزیده - ۲۱ خرداد ۹۴

گروه تاریخ و اقتصاد: رونق هر نوع فعالیت تجاری مستقیما به سود خزانه دولت تمام می‌شد، به‌گونه‌ای که درآمد به تمغا ـ مالیات وضع شده از سوی مغولان ـ وابسته بود و این مالیات پیش رو، مالیات فروش بود که به تمام معاملات تجاری بسته می‌شد. علما مالیات تمغا را مغایر با شریعت می‌دانستند، هرچند شاهرخ تلاش کرد با نامیدن زکات بر آن، از این اتهام خود را مبرا سازد. الغ بیگ نیز در به کار بستن تمغا مصر بود و فقط تحت نفوذ خواجه احرار بود که ابوسعید مجبور به لغو آن در ۱۴۶۰ میلادی شد.

«معماری تیموری»، برنارد اوکین