جواد نصری افزود: بازسازی کف دهانه‌های پل در فاز نخست، مرمت کامل نمای پل در فاز دوم و بازسازی دیواره‌های آجری به همراه سنگفرش روی پل در فاز سوم در نظر گرفته‌شده است، البته موضوع نورپردازی به‌صورت همزمان در حال مطالعه است که برای اجرا در فاز سوم برنامه‌ریزی می‌شود. پل تاریخی فلاورجان یا همان پل «وَرگان» تنها پل دو قوسی ساخته‌شده در دوران صفویه روی رودخانه زاینده‌رود است، البته گفته‌شده کتیبه مرمرینی روی دیواره‌های این پل قرار داشته و قدمت آن را به بیش از ۴۰۰ سال پیش می‌رساند اما این کتیبه در سال ۱۳۸۶ هجری شمسی به سرقت رفته است هرچند کارشناسان وجود این سنگ‌نوشته را تایید نکرده‌اند. این پل برخلاف پل‌هایی همچون سی‌وسه‌پل و خواجو، علاوه بر انحنایی که در طول خود دارد، در عرض نیز دارای انحنا است و ارتفاع وسط پل بیشتر از ابتدا و انتهای آن است. پل فلاورجان با طول نزدیک به ۱۵۰  از طولانی‌ترین پل‌های ساخته‌شده روی زاینده‌رود محسوب می‌شود و دارای ۱۸ دهانه بزرگ و کوچک است. عرض واقعی پل ۴ متر است که در دهه ۴۰ هجری شمسی توسط اداره راه وقت، برای اینکه کامیون‌ها بتوانند تجهیزات کارخانه ذوب‌آهن اصفهان را از آن عبور دهند، به‌اصطلاح پل‌ را تقویت کرده و با استفاده از مصالح جدید لایه ضخیمی از «بتن» روی پل ریخته و عرض پل را از هر طرف حدود یک متر اضافه می‌کنند.