تصمیمات یک‌جانبه صنعت را نابود می‌کند

 در پی کمبود این ماده اولیه برخی تصمیمات جنبه یک بعدی داشته و نه‌تنها به حل مشکل کمک نمی‌کند، بلکه باعث بدتر شدن وضعیت صنایع غذایی آن هم در سال جهش تولید می‌شود.  طبق گزارش‌ها، تصمیم برآن شده که روغن خوراکی فقط برای مصرف خانوار اختصاص داده شود و در نتیجه صنایع اشتغال‌زا و کارآفرین چون کنسرو‌های غیرگوشتی، کنسروهای گوشتی و تن‌ماهی، تولیدکنندگان انواع سس مایونز و سالاد، تولیدکنندگان غذاهای آماده به مصرف با کمبود روغن مواجه و در نتیجه به مرور تعطیل می‌شوند.   بخش عمده‌ای از خانوار را همین قشر زحمتکش کارگر شاغل در صنایع کنسرو تشکیل داده و چنانچه کار خود را از دست بدهند، آیا وجود روغن خوراکی به وفور، می‌تواند گره از همه مشکلات آنان را باز کند؟ آیا بدون داشتن کار و حقوق آن هم در سال جهش تولید، به افراد بیکار شده روغن خوراکی مجانی خواهند داد؟ آیا تعطیلی برندهای قوی و اشتغال آفرین و بیکار شدن پرسنل آنان که جزو اهداف و آرزوهای استکبار جهانی دشمنان این مرز و بوم است، در سال مزین به نام جهش تولید، مطلوب است؟بعید است سیاست این باشد که با تصمیمات یک‌جانبه و بدون در نظر داشتن تبعات فراوان آن، باعث تعطیلی صنایع تبدیلی و تکمیلی و بیکاری پرسنل و تشویق و ترغیب آنان به استفاده از بیمه بیکاری شویم؟ به راستی آیا بودجه دولت، جوابگوی هزینه بیمه بیکاری پرسنل بیش از ۳۰۰ واحد تولیدی نیازمند روغن برای ادامه حیات خواهد بود؟ بنابراین برای جلوگیری از این بحران تقاضا دارم سهمیه‌ای حداقل به میزان ۲۰ هزار تن در هر ماه به صنایع کنسروسازی اختصاص یابد.