کودکان کار؛ محروم از همه چیز

مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان کار می‌گوید: آمار و اطلاعات مسوولان نشان می‌دهد بخش زیادی از کودکان محصل از اپلیکیشن‌های آموزشی استفاده نکرده‌اند که علت آن تبعیض و فقر در جامعه است.

به گفته فرشید یزدانی، نظام آموزشی کشور از بی‌عدالتی در توزیع منابع نیز رنج می‌برد. کودکان محروم امکان شرکت در آموزشگاه‌های مجازی را ندارند. فهرست قبولی دانشگاه‌های دولتی به‌خوبی نشان می‌دهد که ۷۰درصد از قبول‌شدگان دانشگاه‌های دولتی از دهک‌های درآمدی بالا بوده‌اند. آنها امکان این را دارند که هزینه زیاد جزوات آموزشی، معلم خصوصی و... را بپردازند.

مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان با اشاره به اینکه بنا به تخمین‌های مختلف بین ۳ تا ۷ میلیون کودک کار در کشور وجود دارد خاطرنشان کرد: تبعیض اقتصادی در جامعه در نهایت به تبعیض آموزشی منتهی می‌شود و امکانات عمومی دولت از دست اقشار پایین‌دست خارج می‌شود.

وی افزود: پیشنهاد ما این است که آموزش و پرورش نرخ استفاده از آموزش مجازی را به تفکیک مناطق منتشر کند تا بفهمیم چند نفر واقعا محروم هستند و واقعیت آموزش کودکان در شهرها و روستاهای مختلف به چه شکل است.

یزدانی با بیان اینکه دولت باید امکانات آموزشی به کودکان اختصاص بدهد، گفت: این وظیفه بر دوش دولت‌ها است و هیچ‌گاه با تشکل‌های صنفی و NGOها جایگزین نمی‌شود. تا جایی که ما اطلاع داریم دولت برنامه خاصی برای برخورداری این کودکان از آموزش مجازی ارائه نکرده است. باتوجه به اینکه امکان دسترسی به اینترنت یا گوشی‌های هوشمند برای کودکان محروم سخت است، دولت باید این امکانات را در محلات پایین شهر فراهم می‌کرد.