به گفته مدیرعامل اتحادیه مرکزی زنبورداران ایران؛ مهم‌ترین کمک برای نجات جمعیت باقی‌مانده زنبورهای عسل کشور تامین نهاده‌های تولید با قیمت مناسب از جمله شکر مورد‌نیاز برای تغذیه کندوها است. موسویان یادآور شد: «نیاز فوری به شکر نه برای تولید عسل بلکه برای احیای کندوها با تقویت و زنده نگه‌داشتن زنبورهای کارگر و تخم‌ریزی ملکه است.» وی با تاکید بر اینکه ما برای این نیاز مهم بارها به مسوولان درخواست داده‌ایم، گفت: «آخرین پاسخ مسوولان وعده تامین شکر با قیمت صنف و صنعت بود که در صورت تحقق آن از توان مالی زنبورداران خارج است.»  موسویان ادامه داد: «مسوولان می‌گویند شکر را از ما گران می‌گیرید و عسل را گران می‌فروشید، این در حالی است که نیاز فوری ما به شکر برای تولید عسل نیست و هدف نجات زندگی زنبورهای باقی‌مانده است.» موسویان معتقد است؛ زنبورداری زیرمجموعه مشاغل کشاورزی محسوب می‌شود و تحویل شکر با قیمت مصوب به تولیدکنندگان این بخش قابل‌قبول نیست.

وی خشکسالی بهار سال‌جاری را تهدید بیشتر برای ادامه حیات زنبورهای باقی‌مانده دانست و بار دیگر از مسوولان خواست تا قبل از اینکه دیر شود با تامین نهاده‌ها از جمله شکر به میزان و قیمت مناسب به نجات زنبورها کمک کنند.