بیمارستان‌های دولتی زمان قاجار

سه بیمارستان دولتی در ایران (همه آنها در تهران) در سال ۱۹۲۴ وجود داشت. بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین آنها، بیمارستان سلطنتی (مریضخانه دولتی) با ظرفیت رسمی ۵۰ تخت بود که ظرفیت آن به شرط در دسترس بودن بودجه، قابل افزایش بود. اکثر بیمارانی که تحت درمان قرار می‌گرفتند، مالاریایی بودند. در هنگام تابستان، بسیاری از بیماران در باغ، زیر درختان درمان می‌شدند. کارمندان آن شامل یک مدیر خدمات پزشکی، یک جراح، یک دستیار جراح، یک پزشک، یک دستیار پزشک، یک کمک جراح و یک پزشکیار بود و با بیمارانی سروکار داشتند که برای مشاوره می‌آمدند.

کادر پرستاری شامل یک پرستار آموزش دیده، دو دستیار پرستار و ۶ فرمانبر بود. طی مارس ۱۹۲۳تا مارس ۱۹۲۴، تعداد ۴۹۹ بیمار بستری (۴۵۰ مرد، ۳۲ زن و ۱۷ کودک) در این بیمارستان درمان شدند. طی همین زمان، ۶۴۵۰ بیمار سرپایی نیز تحت مداوا قرار گرفتند. به‌جز نام بیماران ورودی و خروجی، هیچ ذخیره اطلاعاتی‌ای نگه داشته نمی‌شد.

منبع: سلامت مردم در ایران قاجار، ویلم فلور،

ترجمه ایرج نبی‌پور.