این فرآیند نقش مهمی در آشنایی دیلمیان با فضاهای جدیدتر داشت و در نهایت سبب شد حکومت آل‌بویه پی افکنده شود. تجربه سال‌ها خدمت در دربار حکومت‌های پیش‌گفته به رفتار نسبتا هوشمندانه‌تر برخی از امیران آل‌بویه با عوامل انسانی دخیل در عرصه اقتصاد و استفاده بهتر از توانمندی‌های طبیعی و اداری در قلمرو نسبتا گسترده آنان انجامید که در حدود ۵۰ سال روبه افزایش بود. دستیابی به سرزمین‌ها و منابع جدید درآمد و مدیریت نظام کارآمد دیوان‌سالار در مناطق مرکزی و غربی ایران و عراق موجب شد ساختار اقتصادی آل‌بویه بر سه مولفه کشاورزی، صنعت و بازرگانی استوار و پشتوانه دوام حکومت آنان شود.

- به نقل از مقاله «تاثیـر اوضاع سـرزمین دیلم و علویان طبرسـتان بر ظهور آل‌بویه با تاکید بر پیش‌زمینه‌های اقتصادی»، نوشته علی یحیایی، علی‌اکبر کجباف و فریدون اللهیاری