درگذشت سعید نفیسی

سعید نفیسی ۲۳ آبان ماه ۱۳۴۵ در تهران درگذشت. او دانش‌پژوه، ادیب، تاریخ‌نگار، نویسنده و جزو نسل اول استادان دانشکده تاریخ دانشگاه تهران بود. نفیسی، فرزند میرزا علی‌اکبر ناظم‌الاطبا (معروف به «ناظم‌الاطباء کرمانی») در ۱۸ خرداد ۱۲۷۴ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. وی تحصیلات سه‌ساله ابتدایی را در مدرسه شرف، یکی از نخستین مدارس جدید که پدرش تاسیس کرده بود، گذراند و تحصیلات متوسطه را در مدرسه علمیه، تنها مدرسه‌ای که دوره متوسطه داشت، در بهار ۱۲۸۸ در تهران به پایان رساند.

پانزده ساله بود که برادر بزرگ‌ترش دکتر اکبر مودب نفیسی او را برای ادامه تحصیل به اروپا برد. نفیسی تحصیلات خود را در شهر نوشاتل سوئیس و دانشگاه پاریس انجام داد و در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت. ابتدا در دبیرستان‌های تهران به تدریس زبان فرانسه پرداخت و بعد در وزارت فواید عامه مشغول خدمت شد. در سال ۱۲۹۷ به گروه نویسندگان مجله دانشکده پیوست و در مدت یک ساله فعالیت این مجله با ملک‌الشعرا بهار همکاری داشت. در سال ۱۳۰۸ خورشیدی به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و علاوه بر تدریس زبان فرانسه در دبیرستان‌ها، به کار آموزش در مدارس علوم سیاسی، دارالفنون، مدرسه عالی تجارت و مدرسه صنعتی پرداخت. در سال‌های بعد به تدریس در دانشکده‌های حقوق و ادبیات پرداخت و به عضویت فرهنگستان ایران درآمد.او علاوه بر روزنامه‌نگاری و تصحیح برخی متون کلاسیک صاحب تالیفات گرانقدری در زمینه تاریخ نیز هست که از آن جمله می‌توان به: روزگار ابن سینا، ۱۳۳۱، خاندان طاهریان، ۱۳۳۵، تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر (دو جلد)، ۱۳۳۵-۱۳۴۴، تاریخ اجتماعی ایران از انقراض ساسانیان تا انقراض امویان، ۱۳۴۲ و... اشاره کرد.