سلمانی‌های دو شغله

یک انبردست برای کشیدن دندان و یک نیشتر هم برای سوراخ کردن زگیل‌ها و زخم‌ها روی دیوار دیده می‌شود. چاقوهای تیزی هم که برای ختنه کردن مورد استفاده قرار می‌گیرد، در کنار انواع شانه‌ها و درفش‌ها به چشم می‌خورد. سلمانی‌های ایرانی چند شغل را باهم انجام می‌دهند؛ هم جراحند و هم مسنن (دندانساز)، هم سروصورت را اصلاح و هم ختنه می‌کنند. در غرب هم‌چنین افرادی داریم. این افراد کعب‌الاخبار هستند و از هر چیزی که در شهر می‌گذرد باخبرند. در کنار دستش یک کاسه آب تمیز قرار دارد که روی سر، صورت و گردن مشتری می‌پاشد و تراشیدن را آغاز می‌کند. موقع جراحی هم از همین آب بر صورت بیمار می‌پاشد. سلمانی‌های ایرانی معمولا از صابون استفاده نمی‌کنند. تیغ کوچکی را در یک دسته چوبی قرار می‌دهند و موقع استفاده از آن تیغ را روی بازو و گاهی پای خود تمیز می‌کنند. تیغ سلمانی‌ها بسیار تیز است. جوانان ایرانی وسط سر خود را می‌تراشند و موی دو طرف سر خود را بلند نگاه می‌دارند. موی دو طرف سر خود را روی گوش می‌ریزند و بقیه را پشت‌سر می‌اندازند. مد ایرانی به این دلیل به وجود آمده است که ایرانیان مجبورند کلاه همیشه بر سر نگاه دارند. مردان مسن‌تر تمام سر خود را می‌تراشند و برای جبران این کم‌مویی ریش خود را بلند نگاه می‌دارند. ریش خود را هم مرتب با رنگ و حنا خضاب می‌کنند، به‌گونه‌ای که ریش آنها سیاه یا قرمز است.»

- لندور، آرنولدهنری سویچ (۱۳۸۸) ایران در آستانه مشروطیت «در سرزمین آرزوها» ترجمه علی‌اکبر عبدالرشیدی، تهران: انتشارات اطلاعات، به نقل از تاریخ‌پژوهی