دست‌اندازی آمریکا به اقلیم‌های دیگر
خرید جزایر ویرجین با ۲۵ میلیون دلار
آسیاب‌های بادی جزایر ویرجین
جزایر ویرجین آمریکا شامل جزایر اصلی سنت کرویکس، سنت جان و سنت توماس و بسیاری جزایر کوچک دیگر است. مساحت این جزایر ۳۶/ ۳۴۶ کیلومتر مربع و پایتخت آن شارلوت آمالی در جزیره سنت توماس است. جزایر ویرجین پیش از این با نام جزایر هند غربی شناخته می‌شد و متعلق به دانمارک-نروژ بود که در سال ۱۹۱۶ به قیمت ۲۵ میلیون دلار به ایالات‌متحده فروخته شد. سازمان ملل متحد این جزایر را به‌عنوان قلمرو غیرخودی طبقه‌بندی کرد اما اکنون قلمرو ایالات‌متحده محسوب می‌شود. تاکنون پنج معاهده مشروط در آن برگزار شده است. آخرین و تنها قانون اساسی پیشنهادشده در پنجمین کنوانسیون قانونی جزایر ویرجین ایالات‌متحده در سال ۲۰۰۹ از سوی کنگره ایالات‌متحده در سال ۲۰۱۰ رد شد که باعث شد کنوانسیون برای رسیدگی به نگرانی‌های کنگره و دولت اوباما با سند پیشنهادی دوباره تشکیل جلسه دهند. پنجمین کنوانسیون قانونی جزایر ویرجین ایالات‌متحده در اکتبر ۲۰۱۲ برای رسیدگی به این نگرانی‌ها تشکیل شد، اما نتوانست پیش از موعد مقرر اساس‌نامه اصلاح‌شده را ارائه دهد. در سال ۲۰۱۰ جمعیت جزایر ویرجین ۱۰۶ هزار و ۴۰۵ نفر بود که عمدتا آفریقایی-کارائیبی بودند. گردشگری و مقوله‌های وابسته به آن فعالیت اصلی اقتصادی آنجاست و درصد بالایی از افراد کارهای غیرزراعی انجام می‌دهند که در سال ۲۰۱۶ تعداد این افراد به ۴۲ هزار و ۷۵۲ نفر می‌رسید. مشاغل بخش‌خصوصی ۷۰ درصد کل نیروی کار را تشکیل می‌داد و متوسط دستمزد در بخش‌خصوصی ۰۸۸/ ۳۴ دلار و در بخش دولتی ۵۷۲/ ۵۲ دلار بود.
تاریخچه
ساکنان جزایر ویرجین در ابتدا سیبونی‌ها، کارائیب‌ها و آراواک‌ها بودند. کریستف کلمب، دریانورد اسپانیایی، این جزایر را در دومین سفر دریایی‌اش در ۱۴۹۳ کشف کرد. در دویست سال بعد از آن، جزایر ویرجین به تصرف بسیاری از قدرت‌های اروپایی ازجمله اسپانیا، بریتانیای کبیر، هلند، فرانسه و دانمارک-نروژ درآمد.
شرکت هند غربی دانمارک در سال ۱۶۷۲ در سنت توماس و در سال ۱۶۹۴ در سنت جان مستقر شد و در ۱۷۳۳ سنت کرویکس را از فرانسه خریداری کرد. این جزایر در ۱۷۵۴ مستعمرات سلطنتی دانمارک شدند و جزایر هند غربی دانمارک نام گرفتند. نیشکری که بردگان کار تولید می‌کردند تا قبل از لغو برده‌داری در ۱۸۴۸، اقتصاد این جزایر را در طول قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم راه می‌برد.امتیاز نامگذاری جزیره سنت جان به شرکت هند غربی دانمارک و گینه داده شد. دولت دانمارک در ۱۷۵۲کنترل کامل سنت جان، سنت توماس و سنت کرویکس را به دست گرفت. به خاطر گرمای شدید و زمین بارور که شرایط بسیار مناسبی برای رشد نیشکر فراهم می‌آورد، کاشت آن در مقادیر فراوان در سنت جان انجام می‌شد. راه‌اندازی کاشت نیشکر به خرید برده‌های بیشتر از آفریقا انجامید. در ۱۷۳۳ سنت جان شاهد یکی از اولین شورش‌های مهم برده‌ها در دنیای جدید بود.
دانمارکی‌ها توانستند به کمک فرانسوی‌ها در مارتینیک برده‌های آفریقایی را شکست دهند. ده‌ها نفر از رهبران شورشیان پیش از آنکه دوباره به دست نیروهای فرانسوی دستگیر شوند، خود را با شلیک گلوله کشتند. تخمین زده شده که تا سال ۱۷۷۵ نسبت تعداد برده‌ها به مهاجران دانمارکی پنج به یک بوده است. در سوم ژوئیه ۱۸۴۸ برده‌داری در جزایر ویرجین منسوخ شد. جزیره واتر، جزیره‌ای کوچک در جنوب سنت توماس، در ابتدا به دست دولت فدرال ایالات‌متحده اداره می‌شد و تا ۱۹۹۶ و زمانی‌که ۲۰ هکتار از زمین به اراضی دولت واگذار شد، جزئی از قلمرو جزایر ویرجین ایالات‌متحده محسوب نمی‌شد. ۸۱ هکتار باقی‌مانده از جزیره در ماه مه سال ۲۰۰۵ به قیمت ۱۰ دلار از وزارت داخلی ایالات‌متحده خریداری شد.
جزایر ویرجین و توفان‌ها
توفان هوگو در ۱۹۸۹ به جزایر ویرجین ایالات‌متحده و علی‌الخصوص جزیره کرویکس آسیب‌های فیزیکی و اقتصادی فراوانی وارد کرد. در ۱۹۹۵ توفان مریلین هشت نفر از افراد جزیره را کشت و بیش از ۲ میلیارد دلار خسارت به بار آورد. توفان‌های برتا، جورجس، لنی و عمَر نیز این جزایر را درنوردیدند اما خسارت وارده از آنها چندان شدید نبود. در سال ۲۰۱۷ توفان ایرما آسیب‌های فاجعه‌باری به جزایر سنت جان و سنت توماس وارد کرد و تنها چند روز بعد توفان ماریا، سنت کرویکس را هدف قرار داد.
سیاست
جزایر ویرجین ایالات‌متحده قلمرو سازمان‌یافته و غیرالحاقی آمریکا محسوب می‌شوند. ساکنان این جزایر با اینکه شهروندان آمریکا هستند، حق شرکت در رای‌گیری انتخابات ریاست‌جمهوری را ندارند. با این حال احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه ایالات‌متحده به آنها اجازه می‌دهند تا در انتخاب نماینده برای کنوانسیون‌های ملی رای دهند. احزاب سیاسی اصلی جزایر ویرجین ایالات‌متحده، حزب دموکرات جزایر ویرجین، جنبش مستقل شهروندان و حزب جمهوری‌خواه جزایر ویرجین هستند. در سطح منطقه‌ای، ۱۵ سناتور –هفت نفر از سنت کرویکس، هفت نفر از سنت توماس و یک نفر که عموما باید ساکن سنت جان باشد- به مدت دو سال برای مجلس نمایندگان جزایر ویرجین انتخاب می‌شوند. هیچ محدودیتی برای تعداد اصلاحاتی که می‌توانند ابلاغ کنند وجود ندارد. از سال ۱۹۷۰ به بعد جزایر ویرجین هر چهار سال یک‌بار یک فرماندار انتخاب می‌کنند. فرمانداران قبلی از سوی رئیس‌جمهوری ایالات‌متحده منصوب شده‌اند.
اقتصاد
گزارش اقتصادی سال ۲۰۱۲ از اداره آمار ایالات‌متحده نشان داد که در این جزایر ۲ هزار و ۴۱۴ موسسه تجاری مجموعا ۸/ ۶ میلیارد دلار فروش داشتند، ۳۲ هزار و ۴۶۵ نفر مشغول کار هستند که سالانه ۱/ ۱ میلیارد دلار به آنها پرداخت می‌شود. بین ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ میزان فروش ۶/ ۱۲ میلیارد دلار یا ۹/ ۶۴ درصد کاهش یافته است. بر اساس گزارش اداره تحقیقات اقتصادی در نیمه اول سال ۲۰۱۶ نرخ بیکاری در این جزایر ۵/ ۱۱ درصد بوده است. به گزارش همین اداره در ماه مه ۲۰۱۶ بالغ بر ۳۷ هزار و ۶۱۳ شغل غیرکشاورزی در این جزایر وجود داشت که درصد زیادی از آنها در مشاغل مربوط به گردشگری درحال فعالیت هستند.
گردشگری، تجارت و سایر صنایع خدمات‌رسانی از اصلی‌ترین فعالیت‌های اقتصادی هستند که تقریبا ۶۰ درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهند. هرساله حدود ۵/ ۲ میلیون گردشگر از این جزایر دیدن می‌کنند که اغلب با کشتی‌های کروز به آنجا می‌روند. این گردشگران پول زیادی خرج نمی‌کنند (به‌طور متوسط هرکدام ۷۰/ ۱۴۶ دلار) اما در سال ۲۰۱۲ به‌طور گروهی ۸/ ۳۳۹ میلیون دلار به اقتصاد این جزایر کمک کردند. اگرچه صنعت گردشگری در اواخر سال ۲۰۱۴ هشدار داد که برای برآورده شدن تقاضاهای قرن بیست‌و‌یکم باید کارهایی در جزایر ویرجین انجام گیرد نیازهای جامعه و گردشگران ممکن است کاملا مخالف هم باشند؛ اگرچه رشد گردشگری، نیاز به همکاری دارد. از کاهش هزینه‌های انرژی گرفته تا افزایش فرصت‌های آموزشی، از بهبود مراقبت‌های بهداشتی تا کاهش جرم و جنایت، اینها و بسیاری چالش‌های دیگر ازجمله مواردی هستند که باید به درستی مورد توجه قرار گیرند.
حمل‌ونقل و ارتباطات
فرودگاه بین‌المللی ای.روهلسن در سنت کرویکس کار می‌کند و فرودگاه بین‌المللی سیریل ای.کینگ در سنت توماس و سنت جان خدمت‌رسانی می‌کند. جزایر ویرجین ایالات‌متحده تنها قلمرو قضایی آمریکا هستند که راننده در سمت چپ رانندگی می‌کند. این از زمان انتقال این قلمرو از دانمارک به ایالات‌متحده به ارث رسیده؛ اگرچه از آنجا که اکثر خودروها از سرزمین اصلی ایالات‌متحده وارد می‌شوند، ماشین‌ها چپ-فرمان هستند.
زبان
انگلیسی درحال‌حاضر زبان غالب است و حدود ۱۷ درصد جمعیت اسپانیایی صحبت می‌کنند. بقیه زبان‌ها هم ۱۱ درصد جمعیت را شامل می‌شود. تحت حکومت دانمارک، زبان رسمی این جزایر دانمارکی بود اما این تنها زبان اداری بود و تنها اقلیت کوچکی از کل جمعیت که دانمارکی بودند و در آن زمان وظایف اجرایی را در جامعه استعماری هند غربی به تصرف خود درآورده بودند، به این زبان صحبت می‌کردند. اما از ۱۹۱۷ به بعد و هنگامی که این قلمرو به ایالات‌متحده رسید، انگلیسی زبان غالب شد. اگرچه نام مکان‌ها و نام‌های خانوادگی که ریشه دانمارکی-نروژی داشتند هنوز در میان بومیان باقی مانده‌اند.
فرهنگ
فرهنگ جزایر ویرجین منعکس‌کننده افراد مختلف و متفاوتی است که امروز در جزایر ویرجین آمریکا و جزایر ویرجین انگلیس زندگی می‌کنند که با وجود جدایی سیاسی، روابط فرهنگی نزدیک خود را حفظ کرده‌اند. این فرهنگ عمدتا از آفریقای غربی، اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها به اضافه تاثیرات مهاجران دنیای عرب، هند و باقی جزایر کارائیبی آمده است. پیش از این، این جزایر به‌شدت تحت‌تاثیر هلندی‌ها، فرانسوی‌ها و دانمارکی‌ها بودند.
ارسال نظر