ملی شدن بانک‌ها
مهندس بازرگان نخست‌وزیر وقت گفته بود «ازآنجاکه بانک‌های خصوصی وضع نامساعد زیانباری پیدا کرده بودند، دولت لازم دانست برای حفظ حقوق و سرمایه‌های ملی و به‌منظور تضمین پس‌اندازهای مردم و جلوگیری از اتلاف سپرده‌ها مدیریت کلیه بانک‌های خصوصی را برعهده بگیرد. به این وسیله به اطلاع عموم می‌رسانم که با تصویب شورای انقلاب اسلامی کلیه بانک‌های کشور از تاریخ ۱۷ خردادماه ۱۳۵۸ ملی اعلام شد. به این ترتیب کلیه بانک‌ها در اختیار دولت و متعلق به ملت بوده و سپرده‌ها و پس‌اندازها تضمین می‌شود.» علی‌اکبرمعین‌فر، از وزرای دولت موقت نیز با بیان اینکه «در ایران مردم به دولت به مثابه حکمران بلامنازع نگاه می‌کنند؛ اما در کشورهای سرمایه‌دار مثل آمریکا دولت یک هماهنگ‌کننده با نقش حداقلی است» می‌گوید: «اگر اتفاقی در یکی از بانک‌های کشور رخ دهد، مردم دولت را مسوول رسیدگی می‌دانند. در ایران اگر بانکی دچار مشکل ورشکستگی شود، همه، دولت و بانک مرکزی را به‌عنوان مسوول می‌شناسند. حالا شما فکر کنید انقلاب شده و مدیران و سهامداران بانک‌ها گریخته‌اند یا در زندان هستند یا اعدام شده‌اند و کلی پول از کشور خارج شده و مقادیر زیادی از دارایی‌های بانک‌ها در شلوغی‌های ابتدای انقلاب در آستانه انتقال به گروه‌های سیاسی است.»
ارسال نظر