وضعیت لرزهخیزی ایران
سالانه حدود ۲۰۰ زلزله کوچک و بزرگ در گوشه و کنار ایران رخ میدهد که حاکی از لرزهخیزی شدید این ناحیه از کره زمین است. در نقشه پهنهبندی خطر نسبی زمینلرزه، سرزمین ایران بر مبنای پارامترهای حرکت نیرومند زمین نظیر شتاب، سرعت و تغییر مکان و با در نظر گرفتن دوره بازگشت معین رویداد زمین لرزه در هر منطقه، به ۶ پهنه خطر بسیار بالا، خطر بالا، خطر نسبتا بالا، خطر متوسط، خطر نسبتا پایین و خطر پایین تقسیم شده است. بر اساس مطالعات انجام شده حدود یک درصد از سراسر کشور در پهنه خطر بسیار بالا، کمتر از ۸ درصد در پهنه خطر بالا، حدود ۲۷ درصد در پهنه خطر نسبتا بالا، حدود ۳۱ درصد در پهنه خطر متوسط، حدود ۲۲ درصد در پهنه خطر نسبتا پایین و سرانجام ۱۱ درصد در پهنه خطر پایین قرار دارند.
در مقایسه پهنهبندی خطر زلزله و ارتباط آن با جمعیت شهرهای کشور درمییابیم که ۸ شهر کشور با ۳/ ۳۸ درصد از جمعیت شهری در پهنه با خطر بسیار بالا، ۹۶ شهر با ۱۱/ ۴ درصد جمعیت شهری در پهنه با خطر بالا، ۱۷۰ شهر با ۳۵/ ۳ درصد جمعیت شهری در پهنه با خطر نسبتا بالا، ۱۳۵ شهر با ۲۵/ ۵۸ درصد جمعیت شهری در پهنه با خطر متوسط، ۱۰۰ شهر با ۱۴/ ۶۲ درصد جمعیت شهری در پهنه با خطر نسبتا پایین، ۳۳ شهر با ۴/ ۲۶ درصد جمعیت شهری در پهنه با خطر پایین قرار دارند. ۷۰ شهر نیز با ۵۷/ ۲ درصد جمعیت شهری از نظر خطر زلزله نامشخص است. ایران یک درصد از کل جمعیت دنیا را در خود جای داده است اما بر اثر بروز زمینلرزه، تلفات جانی ناشی از آن حدود ۶ درصد تلفات جانی ناشی از زلزله در کل دنیا است. بر اساس برآوردهای انجام شده بهعنوان نمونه، زلزله رودبار و منجیل در سال ۱۳۶۹ خسارات مالی بالغ بر ۷/ ۲ میلیارد دلار بر جای گذاشت که این رقم در آن سال ۸ درصد کل تولید ناخالص ملی ایران بوده است. به فاصله کمتر از سیزده سال زلزله رخداده در بم نیز خسارات و تلفات کمتری نسبت به زلزله رودبار و منجیل نداشته است.
ارسال نظر