درگذشت خواننده سرود «ای ایران»

 بنان در میان خوانندگان ایرانی جایگاهی والا دارد. آثار او نیز همواره با استقبال علاقه‌مندانش روبه‌رو بوده است. از آثار مهم او می‌توان به سرود ای ایران ای مرز پر گهر و ترانه‌های کاروان، الهه ناز و مجموعه‌های گل‌های جاویدان و گل‌های رنگارنگ اشاره کرد. پریدخت بنان، همسر این هنرمند بزرگ درباره خصوصیات شخصیتی او گفته است: «بنان اصالت هنری‌اش را دوست داشت. شب‌ها و روزهایی بوده که من و بنان به غذای خانه هم احتیاج داشتیم. این اتفاق بارها و بارها افتاد اما هیچ‌گاه دستش را جلوی کسی دراز نکرد و هنرش را نفروخت. حتی ما وقتی به جایی دعوت می‌شدیم امکان نداشت دست خالی برویم. خدا بیامرزد رهی معیری را، شبی می‌خواستیم با ایشان به خانه آقای علی دشتی برویم.

آقای معیری وقتی بسته‌ای را دست من دید گفت: «این چیه؟» گفتم: «کادوی کوچکی برای آقای دشتی…» گفت: «این نخستین‌باری نیست که شما دست پر هستید درحالی‌که در این شرایط وظیفه ندارید.» من گفتم: «تا به امروز این عادت را داشتیم و بعد از این‌هم ترک نخواهیم کرد.» در یکی از میهمانی‌ها وقتی سوار ماشین شدیم پیشخدمت خانه، یک بسته بزرگ را داخل ماشین گذاشت. بنان گفت: «این چیه؟» گفت: «آقای فلانی دادند.» بنان گفت: «این بسته را ببرید و به آقا بگویید که آن‌را برای خودتان بر‌دارید.» او این تیپی بود.» خانه متعلق به استاد بنان ۲ آبان ۱۳۹۲ تخریب شد. این خانه تاریخی در نیاوران، بلندی‌های جمال‌آباد، نبش کوچه مینا قرار داشت. بنان از سال ۱۳۵۴ در این خانه دوطبقه زندگی می‌کرد که ایوانی رو به بلندی‌های دماوند داشت.