انرژی تولید‌شده توسط این بمب برابر بود با انرژی حاصل از ۱۶ هزار تن تی‌ان‌تی فعل‌وانفعالات اتمی در مرکز این بمب باعث گرمایی حدود چندین میلیون درجه سانتی‌گراد شد. در این واقعه دو سوم ساختمان‌های هیروشیما از جمله کارخانه‌های فولادسازی و صنعتی چون میتسوبیشی در اثر این بمباران از میان رفتند. بعد از این رویداد قرار بود شهر کوکورا ژاپن که مرکز صنایع نظامی و اسلحه‌سازی آن کشور بود هدف تهاجم اتمی قرار گیرد. آلودگی هوای شهر موجب شد که امکان هدف گرفتن آن به وسیله بمب‌افکن‌ها فراهم نشود. دید کم و حضور هواپیماهای شکاری ژاپن برای جلوگیری از اقدام بمب‌افکن‌ها موجب شد تا عملیات برای هدف گرفتن کوکورا متوقف شود؛ اما در بازگشت تصمیم برآن شد که بمبی که «مرد چاق» نام‌گذاری شده بود، روی شهر ناکازاکی انداخته شود.

با اینکه بمب پلوتونیومی به‌کار گرفته شده در ناکازاکی قدرتی بیشتر از بمب هیروشیما داشت، ولی ویرانی و تلفات در آنجا از هیروشیما کمتر بود. هیروشیما یک شهر مسطح است که انفجار بالای مرکز آن رخ داده بود، اما در ناکازاکی تپه‌ای بزرگ، شهر را به دو بخش که در دو دره واقع شده‌اند تقسیم می‌کرد و بمب در یکی از بخش‌های آن فرود آمد که خسارت در آن منطقه بیشتر بود؛ اما بخش دیگر تا حدودی در امان ماند. در آن برهه زمانی ژاپن وادار به تسلیم شد و جنگ خاتمه یافت؛ رویدادی که ۶ سال هیچ راهکار و قدرتی نتوانسته بود آن را به انجام برساند. بمب اتم جهان را به وحشتی عظیم فرو برد و مقدمه‌ای برای پایان خانمان‌سوزترین جنگ تاریخ شد. در جریان این اقدام آمریکا حدود ۲۲۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند که اغلب از میان غیرنظامیان بودند. وحشت و فاجعه انسانی حاصل از این اقدام موجب شد تا پس از آن تلاش‌های پیشگیرانه برای جلوگیری از تکرار این رویداد آغاز شود و این بمباران تنها موارد استفاده جنگی از سلاح هسته‌ای در جهان به شمار می‌رود.

اخبار مرتبط