اعلام رسمی آتش‌بس

پس از نزدیک به ۸ سال جنگ، در روز ۲۷ تیر ۱۳۶۷ قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل که از نظر کمی و تعداد واژه‌های به‌کار گرفته شده مفصل‌ترین و از نظر محتوا، اساسی‌ترین و از نظر ضمانت اجرایی، قوی‌ترین قطعنامه شورای امنیت در مورد این جنگ بود، از سوی ایران پذیرفته شد و امام خمینی(ره) ۲ روز بعد در ۲۹ تیر ۱۳۶۷پیامی درباره پذیرش قطعنامه صادر و از آن به‌عنوان «نوشیدن جام زهر» تعبیر کرد. پذیرش این قطعنامه هرچند به معنای پذیرش آتش‌بس از سوی ایران بود، ولی عراق به حملات خود ادامه داد و مجددا با ورود به خاک ایران تلاش کرد تا نقاط مهمی از جمله خرمشهر را به‌دست بیاورد تا با وضع بهتری در مذاکرات حضور داشته باشد؛ اما موفقیتی به‌دست نیاورد و سرانجام در نیمه‌شب ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ (۲۰اوت ۱۹۸۸)، آتش‌بس بین ایران و عراق برقرار شد.