مرگ چهره اثرگذار قرن بیستم

او یکی از تاثیرگذارترین و مهم‌ترین شخصیت‌های سیاسی دنیا در قرن بیستم بود. اگر چه نقدهای جدی نیز بر شیوه رهبری سیاسی و اقتصادی‌اش مطرح است. مائو در سال ۱۹۵۸ با هدف تغییر سریع اقتصاد و صنعتی کردن چین طرح «جهش بزرگ به پیش» را اجرا کرد. بر اساس این طرح کلیه زمین‌های کشاورزی چین مصادره و به ۲۶ هزار واحد اشتراکی تقسیم شدند. مائو آن‌طور که پزشکش، دکتر لی نوشته از صبح روز ۲۶ ژوئیه ۱۹۷۶ و همزمان با زلزله شدیدی که پکن را تکان داد دچار عارضه قلبی شد. پزشکان خیلی زود فهمیدند که او سکته کرده است و خواستند استراحت کند و سیگار نکشد. اما در سوم سپتامبر بعد از سکته سوم پزشکان فهمیدند که دیگر نمی‌توانند کاری برای او بکنند. اما هیچ کسی جرات نداشت این واقعیت را به خانواده و نزدیکانش بگوید. روز هشتم سپتامبر حال او رو به وخامت گذاشت و برای لحظه‌ای سعی کرد چشمانش را باز کند و با صدایی کم‌جان گفت: «رهبر، من را صدا زدید؟» اینها آن‌طور که دکتر لی نوشته آخرین حرفی بود که بر زبان مائو آمد.