خروج دیترویت از بحران ورشکستگی

با این حال، پیشرفته و ماشینی شدن صنایع باعث شده‌است که این شهر از اواخر قرن بیستم تا به کنون جمعیت زیادی را از دست بدهد؛ به‌طوری‌که از جمعیت ۱.۸۵۰.۰۰۰ نفری این شهر در سرشماری سال ۱۹۵۰، ۶۰ درصد کاهش یافته ‌است.اریک اسکورسون، استاد دانشگاه دولتی میشیگان دلایل ورشکستگی دیترویت را چنین برمی‌شمارد: «ورشکستگی دیترویت موضوعی آنی نیست. دیترویت یک شهر صنعتی بود. به‌خلاف شیکاگو، نیویورک و شهرهای دیگر که اقتصادی چندگانه دارند، دیترویت تنها به صنعت اتومبیل‌سازی وابسته بود. با از بین رفتن تدریجی این صنعت و صنایع جانبی آن در ۵۰ سال اخیر مشکلات شهر نیز به‌تدریج شروع شد. مشکل اصلی از کاهش فروش اتومبیل آغاز شد. با پایین آمدن ارزش خانه‌ها، محدودیت‌های مالی برای وام‌های بانکی افزایش یافت. بیش از هر جای دیگر ایالت میشیگان از این بابت صدمه دید.

در ۱۰ سال اخیر میشیگان دوران رکود بزرگی را تجربه کرد که با دیگر شهرهای بزرگ آمریکا قابل قیاس نیست. مقامات منتخب شهر نیز به این روند واکنش کافی نداشتند. دیدگاه پروفسور رابین بویل، استاد برنامه‌ریزی شهری درباره ورشکستگی دیترویت و آینده آن چنین است: «بسیاری از ساکنان دیترویت یا به حومه شهر رفتند یا ایالت را ترک کردند. آنها اوضاع مالی مناسبی ندارند که در محل زندگی خود بمانند. بنابراین برای یافتن کار یا به حومه‌ می‌روند یا به شهرهای دیگر. البته به‌‌رغم وضعیت بد اقتصادی امیدهایی برای بهبود اوضاع وجود دارد. جنرال موتورز به اینجا نقل مکان کرده است. مرکز شهر دوباره زندگی اقتصادی را از سر گرفته و سرمایه‌گذاری در بخش ساختمان افزایش خواهد یافت.»  دیترویت پس از اعلام ورشکستگی با به دست گرفتن امور مالی شهر توسط دولت در سال ۲۰۱۵، موفق به خروج از بحران شد.