الحاق اسکاتلند به انگلستان

روز ۲۴ سپتامبر ۱۶۴۳ اسکاتلند به انگلستان ملحق شد و این امر بعدها در جریان پیمانی که میان بریتانیا و اسکاتلند به امضا رسید، صورتی رسمی به خود گرفت. ماجرای انگلستان و اسکاتلند همواره داستانی توام از اتحاد و جداسری بود. اسکاتلند در قسمت شمالی کشور جزیره‌ای انگلستان قرار دارد و منطقه‌ای است کوهستانی و پوشیده از جنگل‌های انبوه و چمنزارهای وسیع که به‌وسیله چند رودخانه و نیز خلیج سالوی از خاک اصلی انگلستان جدا شده است.

این منطقه از قدیم‌الایام مسکونی بود و بعدها محل سکونت اقوامی از انگلستان شد. با مرگ الیزابت اول در سال ۱۶۰۳ ماجرای سلطنت در خاندان تئودورها خاتمه پیدا کرد. پس از این رویداد تاج‌وتخت بلافاصله و بدون مناقشه به جیمز ششم، که از دو سو پسر عموی درجه اول او و از دودمان استوارت و نیز فرزند ملکه اسکاتلند بود انتقال یافت. او تاج‌وتخت پادشاهی انگلستان و پادشاهی ایرلند را به‌عنوان پادشاه «جیمز اول» در پیوند تاج‌وتخت‌ها در ۱۶۰۳ بر عهده گرفت. این اتحاد شخصی (فامیلی) تا حدودی ترس همیشگی انگلیسی‌ها را از همکاری اسکاتلند با فرانسه تا اندازه‌ای آرامش بخشید. این امر به مرور منجر به نزدیکی هرچه بیشتر دو کشور شد. اسکاتلند بعد از انگلستان دومین واحد سیاسی بزرگ بریتانیا به‌شمار می‌رود که از انگلستان کوچک‌تر است؛ ولی به لحاظ وسعت و جمعیت آن از مجموع ولز و ایرلند شمالی بیشتر است. این بخش همواره شاهد مناقشاتی برای کسب استقلال از بریتانیا بوده است.