مردی برای فرهنگ

نرگس باقری علی‌اکبر سیاسی یکی از ۳۰ نفری بود که در رقابتی تنگاتنگ از میان ۲۰۰ نفر پس از تصویب قانون اعزام محصل به اروپا انتخاب شد. او در دانشسرای ورسای به تحصیل پرداخت و در بازگشت به ایران در مدرسه دارالفنون و دانشکده حقوق و علوم سیاسی به تدریس روانشناسی و جامعه‌شناسی پرداخت. پس از آن بار دیگر برای ادامه تحصیل به اروپا رفت و مدرک دکترای خود را از دانشکده ادبیات پاریس دریافت کرد.

در بازگشت پس از مدتی تحصیل در دانشسرای عالی و دانشکده ادبیات به ریاست اداره تعلیمات عالیه منصوب شد. وی در این سمت خدمات گوناگونی از جمله تنظیم لایحه تربیت معلم و برنامه دانشسراها را انجام داد. در همین مقطع به عضویت شورای‌عالی انتشارات درآمد. کفایت وی در این امور موجب شد، زمانی که احمد قوام ماموریت تشکیل کابینه را در سال ۱۳۲۱ برعهده گرفت، علی‌اکبر سیاسی را به‌عنوان وزیر فرهنگ در میان اعضای کابینه خود قرار دهد. مهم‌ترین اقدام سیاسی در سمت وزارت فرهنگ لایحه‌ای بود که در دی ماه سال ۱۳۲۱ به مجلس شورای ملی تقدیم کرد و طی آن طرحی به منظور تعلیمات عمومی اجباری و مجانی را با تلاش بسیار در مجلس به تصویب رساند. در دوره وی دانشگاه تهران از وزارت فرهنگ به لحاظ سیاسی و مالی مستقل شد و با اکثریت آرای شورای دانشگاه، سیاسی به ریاست این نهاد منصوب شد. سیاسی در کابینه علی سهیلی بار دیگر وزیر فرهنگ شد و بعد از آن نیز در کابینه‌های محمد ساعد و مرتضی‌قلی بیات در سمت‌های دیگری حضور یافت. سیاسی در سال ۱۳۶۹ بعد از یک عمر فعالیت فرهنگی در سن ۹۵سالگی دیده از جهان فرو بست.