نخستین تحریم آمریکایی!

در میانه سال‌های ۱۸۰۶ و ۱۸۰۷ ناپلئون سیستمی با عنوان «سیستم قاره‌ای» معرفی کرد که با اجرای آن دولت فرانسه واردات کالاهای انگلیسی به هر کشوری که فرانسه آن را فتح کرده یا از متحدان فرانسه محسوب می‌شود، ممنوع و محدود می‌کرد. علاوه بر این نیروی دریایی فرانسه با محاصره جزایر انگلستان از ورود جنگ‌افزار به این ناحیه جلوگیری می‌کرد. بریتانیا نیز سیستم محاصره خود را در اقیانوس اطلس و در طول سواحل اروپا علیه کشتی‌هایی که با فرانسه متحد بودند به کار انداخت. کمی بعد از این حرکت، بحث مهمی در تمامی محافل بریتانیا درباره این شیوه برخورد و نحوه تاثیر آن بر اقتصاد انگلستان به راه افتاد، چراکه در اثر این سیاست، بریتانیا مجبور بود رابطه خود را با بسیاری از کشورها در اروپا از جمله خود فرانسه قطع کند.این حقیقتی کتمان‌نشدنی بود که امکان تولید برخی از مواد و کالاها در جزیره انگلستان وجود نداشت و تولید همین کالاها در کشورهای دیگر و خرید از آنها می‌توانست با هزینه کمتری برای انگلستان تمام شود. اما بریتانیا پیش از این امتیاز مطلق تولید بسیاری از کالاهایی را که قبلا وارد می‌کرد، به‌دست آورده بود. تحت لوای همین امتیاز، تولیدکننده بریتانیایی می‌توانست بسیاری از همین کالاها را با نیروی کار و مواد اولیه ارزان در مدت زمانی مشابه با قیمتی یکسان و بعضا کمتر نسبت به زمانی که آن را از کشورهای دیگر می‌خریدند، تولید کند. بنابراین تولیدکنندگان بریتانیایی می‌توانستند در زمینه تولید، ضررهای کشورشان را به‌خاطر محدودیت تجارت با دیگر کشورها جبران کنند.