از نیمه دوم سال ۵۹، به منظور تشویق صادرات کالاهای غیرنفتی و افزایش درآمدهای ارزی کشور، سیستم دونرخی توسط بانک مرکزی به اجرا گذاشته شد. شرایط به‌وجود آمده پس از پیروزی انقلاب باعث شد که نرخ غیررسمی ارز در سال‌های اولیه با جهش چشمگیری مواجه شود. داده‌ها نشان می‌دهد که در سال ۵۷، قیمت دلار از ۷ تومان به ۱۰ تومان رسید و به این ترتیب، نخستین شوک ارزی کشور با حدود ۴۰ درصد افزایش نرخ ارز در سال ۵۷ به وقوع پیوست و این نوسانات همچنان تا یک سال قبل از پایان جنگ تحمیلی ادامه یافت تا اینکه نرخ دلار در سال ۶۷ به حدود ۱۰۰ تومان رسید. در همین سال، کشور با یک شوک متفاوت ارزی مواجه شد و نرخ رسمی ارز برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب برای مدت کوتاهی با کاهش مواجه شد. بهبود تدریجی درآمدهای نفتی با نزدیک شدن به پایان جنگ توام با کاهش تقاضا برای ارز در این سال از دلایل عمده نخستین شوک ارزی منفی در اقتصاد ایران دانسته شده است.

از مقاله‌ای به قلم داود مهدیان