رابطه امیرکبیر با رجال عصر خود

قدر مسلم اینکه امیر برای گردانندگان حکومت در تبریز وجود مغتنمی بوده است، زیرا مسلما پس از سقوط قائم مقام همه کسانی که روی کار آمدند از بستگی او به خاندان وزیر پیشین اطلاع داشتند و او را مانند سایر بستگان به این خانواده از میان نبردند و احتمالا موثرترین کس در آن باب امیر نظام زنگنه بوده است که شخص دوم در آذربایجان محسوب می‌شده است. وقتی در طبیعت امیر دقت می‌کنیم، می‌بینیم که مردی بوده است درست و جدی و مسلما این دو صفت مانع از آن بوده است که روابط خصوصی را در امور عمومی مملکت دخالت دهد و از این رو کارهای او از منع و عطا و دادن و گرفتن همه حول این دو صفت دور می‌زده است.

بخشی از یک مقاله به قلم حسین محبوبی‌اردکانی