گیبون، مورخ امپراتوری روم

ادوارد گیبون، مورخ انگلیسی ۱۶ ژانویه ۱۷۹۴درگذشت. بزرگ‌ترین‌ اثر او کتاب «انحطاط و سقوط امپراتوری روم» است. این کتاب در شش جلد میان سال‌های ۱۷۷۶ تا ۱۷۸۸ به چاپ رسید. کتاب انحطاط و سقوط امپراتوری روم با ترجمه ابوالقاسم طاهری به زبان فارسی منتشر شده است (تهران، ۱۳۴۷). گیبون به‌دلیل آشنایی‌اش با زبان فرانسه، به زندگانی اجتماعی و معنوی لوزان روی کرد و گاهی به پیروی از کارهای ولتر یا مکاتبه با دانشمندان سوئیس می‌پرداخت.

به گفته خودش از آغاز جوانی در اندیشه مورخ شدن بود و همواره در این باره فکر می‌کرد که تاریخ چه کشوری را بنویسد، اما پیش از گزینش تاریخچه‌ای از سرگذشت‌های بی‌شمار فراروی، رساله‌ای محققانه به فرانسه نوشت و از این‌روی درهای آشنایی‌اش با بزرگان فرانسه باز شد.وی چند سالی در ایتالیا زندگی کرد و سال‌ها پس از این دوران، در اندیشه نوشتن تاریخ «انحطاط و سقوط شهر روم» افتاد، اما از این اندیشه برگذشت و سرانجام تاریخ امپراتوری روم را نوشت.او در ۱۷۷۰م (۳۵ سالگی) به نویسندگی سرگرم بود که پدرش درگذشت و از این‌رو، زمانی را به ساماندهی کارهای او و نقل‌ و انتقال اموال وی صرف کرد و دوباره به کار اصلی‌اش بازگشت و در ۱۷۷۶ نخستن جلد انحطاط و سقوط امپراتوری روم را به سرانجام رساند. او در این دوره نه تنها بر مواد تاریخ چیره شد که در نویسندگی شیوه‌ای ویژه پیشنهاد و خود همان را برگزید. این کتاب به گفته خود او به هر خانه‌ای راه یافت و زمینه را برای شهرت او فراهم آورد. جلد دوم و سوم این اثر طی ۵ سال نوشته شد.