طبقه متوسط در انقلاب

جمعیت این طبقه به بیش از یک میلیون نفر می‌رسید که دانشجویان و اشخاصی بلندپرواز از این دست را نیز دربر می‌گرفت. در گذشته، اصطلاح روشنفکر مترادف با طبقه متوسط حقوق بگیر بود اما با گسترش سریع این طبقه، تشخص پیدا کرد و به‌ویژه برای روشنفکران- نویسندگان، روزنامه‌نگاران، طبقه هنرمندان و استادان دانشگاه به‌کار گرفته می‌شد. روشنفکران همچنان به نقش خود در مقام حاملان ناسیونالیسم و سوسیالیسم ادامه دادند.

منبع: یرواند آبراهامیان، تاریخ ایران مدرن، ترجمه محمدابراهیم فتاحی، نشر نی، ۱۳۸۹.