خوشبختانه روش علمی درمان بیماری‌ها، اخیرا طرفدارانی در میان اطبای ایرانی پیدا کرده است و آنها تعصب را کنار گذاشته و در کنار طب سنتی خود، توجه کاملی هم به طب خارجی‌ها و مخصوصا اروپایی‌ها می‌کنند. ناصرالدین‌شاه در این مورد اقداماتی انجام داد و به توصیه او دکتر طولوزان، پزشک اول دربار سلطنتی، کتابی در این مورد نوشته که به دستور ناصرالدین‌شاه قرار است به فارسی ترجمه شود و در دسترس اطبای ایرانی قرار گیرد. کتاب طولوزان که به زبان فرانسه است در سال ۱۸۶۱ در تهران به چاپ رسیده است. وی در مقدمه کتاب خاطرنشان می‌کند که این کتاب را در مورد بیماری‌های شایع در ایران و هند نوشته است و روش درمان را از دیدگاه پزشکان اروپایی شرح داده و اظهار امیدواری کرده است که پزشکان ایرانی تعصب را درمورد طب سنتی خود کنار گذاشته و توجهی هم به پیشرفت‌هایی که در علم پزشکی در اروپا شده و تجربیاتی که پزشکان اروپایی در درمان بیماری‌ها پیدا کرده‌اند، کنند و این تجربیات را با روش‌های طب سنتی خود درآمیزند.

ماخذ: هینریش، بروگش، ۱۳۶۷، ترجمه مهندس کردبچه، تهران: انتشارات اطلاعات، استخراج از شهرام یاری.