جان اولسپ، تاجر سیاستمدار
طی نخستین مرحله انقلاب آمریکا، مجلس قانون‌گذاری نیویورک نتوانست در باب کنگره اقلیمی به نتیجه ملموسی برسد و در پی آن، کمیته‌های انقلابی در هر بخش، نمایندگان خود را انتخاب کردند. در ۱۷۷۴ جان اولسپ در کنار کسانی همچون جیمز دوان، جان جی، اسحاق لو و... از سوی چند بخش (کانتی) از لانگ آیلند گرفته تا آلبانی نامزد شدند. با تشکیل کنگره اقلیمی در پنجم سپتامبر جان جی اعتبارنامه‌ها را ارائه کرد و کنگره آنها را تصویب کرد. اما اولسپ در ۱۴ سپتامبر به فیلادلفیا رسید. با بالا گرفتن شرایط انقلابی در ۱۷۷۵ اولسپ یکی از رهبران «کمیته شصت»، یعنی دولت موقت شهر نیویورک بود. به‌رغم زیان‌های تجاری که به‌کار اولسپ وارد می‌آمد وی سخت از موافقت‌نامه‌های ممنوعیت واردات پشتیبانی می‌کرد. او در عین حال سخت از تشکیل گروه‌های شبه‌نظامی و تجهیز و تسلیح آنها دفاع می‌کرد. اولسپ که حامی آشتی با بریتانیا بود از نمایندگی کنگره استعفا داد و از امضای اعلامیه استقلال سر باز زد.
اما در سال۱۷۷۶ که سالی تعیین‌کننده در درگیری‌ها برای نیویورک بود، او چند سفر میان فیلادلفیا، مقر کنگره اقلیمی و نیویورک انجام داد و به‌عنوان نماینده کنگره وظیفه داشت تا نیازهای مختلف ارتش اقلیمی از جمله باروت را تامین کند. اولسپ در ژوئن همین سال همراه با جورج واشنگتن به نیویورک بازگشت و در راه سکونت دادن ۸ هزار یگان ارتش اقلیمی کوشید. اما با اشغال خانه‌اش در نیوتاون از سوی بریتانیایی‌ها، فعالیت‌های خود را در منهتن ادامه داد. در سپتامبر که منهتن هم اشغال شد، فعالیت‌های انقلابی وی نیز پایان یافت. او به میدل تاون گریخت و تا پایان اشغالگری بریتانیا در ۱۷۸۳، همان جا
ماند. پس از جنگ، او برای احیای تجارت خانوادگی خود کوشید و از نو درگیر فعالیت‌های مدنی شد. جان اولسپ از ۱۷۸۴ به مدت یک سال، رئیس اتاق بازرگانی نیویورک بود. او در ۲۲ نوامبر ۱۷۹۴ در نیویورک درگذشت.
