دوروتی دیکس پرستار و فعال اجتماعی آمریکایی
دیکس در ۴ آوریل ۱۸۰۲ در هامدن ایالت مین به‌دنیا آمد و در شهر وستر ماساچوست نزد خویشاوندانش رشد یافت. مادرش از بیماری روانی رنج می‌برد و پدرش یک کتابفروش دوره‌گرد و واعظ متدیست بود. دوازده ساله بود که نزد مادربزرگ ثروتمندش در بوستون رفت و در آنجا تحصیلاتش را پی گرفت. در ۱۸۲۱ مدرسه‌ای در بوستون افتتاح کرد که شاگردان آن از خانواده‌های ثروتمند بودند. اندکی بعد وی آموزش کودکان فقیر را نیز آغاز کرد و از ۱۸۲۴ تا ۱۸۳۰ کتاب‌های مذهبی و داستانی برای کودکان نوشت.
دیکس در پی بروز مشکلاتی در وضع سلامتش، مدرسه خود را تعطیل کرد و معلم خصوصی یک خانواده سرشناس شد. طی سفری به اروپا در راستای بازیابی سلامت خود، با فعالان اجتماعی بریتانیایی همچون الیزابت فرای، ساموئل تیوک و ویلیام راتبون آشنا شد. با درگذشت مادربزرگش در این زمان دیکس صاحب ثروت قابل‌توجهی شد.
با بازگشت به آمریکا دیکس در راستای مراقبت دولتی از فقرایی که دچار مشکلات روانی در ماساچوست بودند کوشید و پس از بازدیدی که در ۱۸۴۴ از زندان‌ها و نوانخانه‌های نیوجرسی به‌عمل آورد نامه‌ای به مجلس نیوجرسی نوشت و مشاهدات خود را در آن تشریح کرد. او از قانون‌گذاران خواست تا شرایطی را برای تامین هزینه ساخت تسهیلات برای مراقبت و درمان بیماران روانی فراهم کنند. با تلاش‌های وی در مارس سال آینده در مجلس ایالت مذکور قانونی برای تاسیس یک مرکز دولتی مراقبت از بیماران روانی تصویب شد. در ۱۸۴۷ مجلس ایالتی ایلینوی نیز تاسیس نخستین بیمارستان روانی این ایالت را از تصویب گذراند.
طی جنگ‌های داخلی وی سرپرست پرستاران ارتش ایالات‌شمالی بود و پس از جنگ وی هم و غم خود را معطوف به مراقبت از زندانیان، افراد معلول و بیماران روانی کرد. وی در این راستا از نوانخانه‌ها و زندان‌های ایالات‌جنوبی بازدید کرد و در راستای بهبود امکانات در آن مراکز کوشید. در ۱۸۸۱ دیکس به بیمارستان ایالتی نیوجرسی رفت؛ بیمارستانی که سال‌ها پیش خود ساخته بود و در ۱۷ جولای ۱۸۸۷ در همانجا درگذشت.
