ویلیام لاوسون دامپرور و سیاستمدار استرالیایی
در ۱۸۱۳ که گرگوری بلکسلند از وی دعوت کرد تا در جریان تلاش برای عبور از کوهستان بلو به وی بپیوندد، لاوسون در واقع یکی از مقامات رسمی مستعمره بود که زمین‌هایی در کنکورد و پراسپکت داشت و در آنها به پرورش دام اشتغال داشت.
لاوسون سفر اکتشافی خود به کوهستان بلو را همراه با دو فرد فوق‌الذکر در می ۱۸۱۳ آغاز کرد. وی شرح این سفر را با عنوان «روایت دبلیو. لاسون. عبور از کوهستان بلو» نوشته است. او در آغاز چنین می‌نویسد:
«آقای بلکسلند، ونت وورث و من همراه با چهار مرد و چهار اسب، سفر خود را در ۱۱ می۱۸۱۳ آغاز کردیم. از رودخانه نپین گذشتیم و دو مایل به سمت جنوب غرب حرکت کردیم. در ساعت ۵ در دامنه تپه ماهور هیلز چادر زدیم.»
این گروه اکتشافی در ۳۱ می به غربی‌ترین نقطه سفر خود که اکنون به کوه بلکسلند مشهور است، رسیدند. پس از عبور موفق از کوهستان بلو به لاوسون و دو همراهش از سوی دولت زمین‌هایی به مساحت ۴ کیلومتر مربع اهدا شد. او زمین خود را در امتداد رودخانه کمپ بلز انتخاب کرد. او در این ناحیه به مقام فرمانده نظامی رسید؛ جایگاهی که تا زمان بازنشستگی‌اش در ۱۸۲۴ آن را حفظ کرد. او در این دوران به سفرهای اکتشافی خود ادامه داد و در ۱۸۲۱ همراه با فردی به نام بلکمن، رودخانه کودگگون و نواحی دیگر را کشف کرد. پس از بازنشستگی وارد سیاست شد و از ۱۸۴۳ تا ۱۸۴۸ به عضویت مجلس قانونگذاری نیوساوت ولز درآمد. او در املاک خود واقع در وتران هالِ پراسپکت در ۱۶ ژوئن ۱۸۵۰ درگذشت. در ۱۹۶۳ اداره پست استرالیا از تمبر یادبود وی و دو همراهش در سفر اکشتافی به کوهستان بلو رونمایی کرد.
