ریسک افزایش نرخ حامل‌های انرژی
اقتصاد ایران ظرفیت افزایش قیمت حامل‌های انرژی را دارد؟
با شرایط فعلی خیر. برنامه آزاد شدن نرخ حامل‌های انرژی باید کاملا کارشناسی‌شده صورت گیرد و اگر این اتفاق نیفتد تبعات بسیاری زیادی خواهد داشت. در شرایط فعلی قدرت خرید مردم به شدت کاهش پیدا کرده و هزینه تمام شده تولیدکنندگان هم روند صعودی را طی کرده است. نه تولیدکننده می‌تواند به خوبی برنامه‌ریزی کند و نه مصرف‌کننده. در چنین شرایطی بار اصلی شرایط بد اقتصاد بر دوش فعالان و مصرف‌کننده می‌افتد در صورتی که دولت با طرح‌های تسهیلاتی باید محدوده قیمت تمام شده را به کمترین حد برساند.
اجرای این طرح چه تاثیری بر بازار داخلی می‌گذارد؟
اینکه قیمت حامل‌های انرژی بالاخره روزی باید آزاد شود امر بدیهی است. مشکل اینجاست که آزادسازی این امر مهم باعث آزادسازی قیمت‌ها هم می‌شود و مردم توان تحمل این جهش را ندارند. حمل‌ونقل به‌عنوان یکی از ضرایب مهم قیمت تمام شده تاثیر قابل‌توجهی روی نرخ محصول دارد و عملا قیمت‌ها به اندازه افزایش نرخ حامل‌ها، بلکه هم بیشتر، افزایش پیدا می‌کنند. در این میان تولیدکنندگان و فروشندگان هم متضرر می‌شوند؛ چراکه نقدینگی در گردش فعالان خرد اقتصادی هم توان پشتیبانی از حامل‌های انرژی با نرخ آزاد را ندارد.
دولت برای اجرای این برنامه به چه زیرساخت‌هایی نیاز دارد؟
اولین زیرساخت قدرت خرید مردم است. اگر نرخ حامل‌های انرژی افزایش پیدا کند و قدرت خرید مردم تغییری نکند اقتصاد ایران کوچک‌تر از حال حاضر خواهد شد. همچنین شکاف طبقاتی در جامعه روند صعودی پیدا می‌کند ؛ چراکه تنها بخش کوچکی از مردم با اجرای این طرح متضرر نمی‌شوند. وقتی با نرخ بنزین دولتی قیمت‌ها مهار نمی‌شوند و مردم برای تامین الفبای معیشت مشکل دارند اجرای این طرح بدون پشتوانه کارشناسی‌شده، مطمئنا آسیب‌های بیشتری نسبت به مزیت همراه خواهد داشت.
