سامانه ناقص بازارگاه

 از شهریور ۹۸ تاکنون سامانه بازارگاه توانسته مشکلات تولیدکنندگان را در توزیع نهاده‌های دامی حل کند؟

واقعیت این است که سامانه بازارگاه موجود زنده‌ای است که ناقص به‌دنیا آمد و باوجود اینکه بیش از یک‌سال از تولدش می‌گذرد هنوز به بلوغ کارآمدی لازم نرسیده است.‌کارخانه‌های خوراک دام به‌عنوان مهم‌ترین حلقه تامین مواد پروتئینی هنوز در این سامانه تعریف نشده‌اند، این در حالی است که فلسفه ایجاد این سامانه مبارزه با رانت و فساد و کوتاه‌کردن دست دلال‌ها در بازار بود. اما کماکان حلقه‌های مختلف زنجیره تامین پروتئین از جمله کارخانه‌های خوراک دام به‌عنوان مهم‌ترین و استراتژیک‌ترین حلقه زنجیره تامین پروتئین در سامانه بازارگاه نقشی ندارند و پرورش‌دهندگان دام و طیور نیز امکان خرید محصولات تولیدی کارخانه‌های خوراک را از طریق سامانه بازارگاه ندارند. در واقع مهم‌ترین خدمت این سامانه باید این باشد که بوروکراسی‌های پیچیده اداری با محوریت امضاهای طلایی و حواله‌های کاغذی را حذف کند و کلیه مرغداران، دامداران و آبزی‌پروران بتوانند از سراسر ایران از بین ۷۱۴ کارخانه خوراک دام، طیور و آبزیان که در سراسر کشور پراکنده هستند خوراک مورد‌نیاز را تامین کنند، اما متاسفانه تاکنون این مهم عملیاتی نشده است.

 حذف کارخانه‌های خوراک دام از زنجیره تولید به چه معنا است؟

سال گذشته سهم تولید این کارخانه‌ها در بازار حدود ۵۵ درصد بود که متاسفانه امسال به زیر ۱۴درصد رسیده که حاصل آن بیش از ۴ هزار میلیارد تومان زیان مستقیم است؛ زیان این کارخانه‌ها را چه کسی باید جبران کند؟ وقتی کارخانه‌های خوراک دام را از زنجیره تولید مواد پروتئینی حذف می‌کنیم یعنی به دامدار و مرغدار اجازه می‌دهیم در واحد مرغداری و دامداری به روش سنتی و غیراستاندارد و غیربهداشتی به تهیه ‌و تولید خوراک دام بپردازند. اگر کارخانه‌های خوراک دام از شبکه تولید مواد پروتئینی حذف شوند باید واردات نهاده‌ها حدود ۱۲ درصد افزایش یابد که به معنی خروج بیشتر ارز از کشور است. به بیانی دیگر هم وابستگی کشور در این زمینه بیشتر می‌شود و همچنین ارزی که الان بسیار محدود است را خارج می‌کنیم و کیفیت محصولات پروتئینی هم پایین می‌آید. (از رئیس انجمن خوراک دام و طیور، یادداشتی نیز در همین زمینه در صفحه۲۶ امروز درج شده است).